Enerjimiz neredeyse biz oradayız

Merhabalar herkeslere, nasılsınız?

Bu yazımda dikkatimi verdiğimiz yeri çoğaltıp, büyütüyorsak bu durumu kendimiz için nasıl en verimli hale getiririz? Bununla ilgili kendi deneyimimi paylaşıp, okuyan herkese hayatlarında şahane dönüşümler yaşamasına niyet ediyorum.

Hayatlarımızda genelde istemediğimiz, memnun olmadığımız şeyler hakkında konuşuruz ve birçok şikayette bulunuruz. Bende eski iş yerim için uzun yıllar hep bir isyan halinde, öfkeli ve mutsuzdum. Bu duygular içerisinde o kadar çok debelendim ki çıkmaya çalıştıkça daha fazla balcığa bulandım. O kadar beni mutsuz, huzursuz eden şeylere dikkatimi vermiştim ki, bu duyguların mıknatısı gibi olmuştum pek hayırlı şeyler de çekmiyordum. İş yerime gitmek istemediğim için sürekli kendimi hasta da ediyordum. Bu süreç içerisinde hem stresten hem de iş yerimden uzak kalma niyetimden ötürü pek sağlıklı bir bedende de var olamadım. Şu an yazarken bile o kadar alayına isyan şeklinde bir taarruz halindeydim ki Don Kişot yanımda çok keyifli kalırdı.

İsyan isyanı, şikayet şikayeti doğurdu. Tabi o aralar kendimi dengeye getirmek ve nefes almak için Sanatçının Yolu adlı bir kitap uygulaması yapıyordum. Her gün üç sayfa sabah sayfaları yazıyordum. Güne boş bir sayfa olarak başlayıp, güne alan açıyorum. Bu sayfaları yazdıkça şunu fark ettim ne istemediğimi biliyorum evet bunu yazmanın şimdi ne faydası var ya da konuşup üzerine sürekli düşünmenin.

Ben ne istiyorum? Buna odaklanmak hayatımda neleri değiştirir acaba? Şuna uyandım bu sayfalarda, odağım ve dikkatim nerdeyse enerjim orada aslında. Ben odağımı verdiğim yere enerjim aktığı için orası baya büyüdü ve beni mutsuz etti. Şimdi istediğim, mutlu olduğum yere dikkatimi vermeyi seçiyorum dedim. Ve başladım sabah sayfalarıma nasıl bir iş yerinde çalışmak istediğime dair ayrıntılı şeyler yazmaya. Neler yazdığımı net hatırlıyorum.

Huzurlu olduğum, işe gitmekten keyif aldığım hatta tatildeymişim gibi hissettiğim, kendi işimin patronuymuşum gibi çalıştığım çünkü daha bireysel ve bağımsız çalışmak istiyordum o dönem, iş arkadaşlarımın aklı başında bireyler olmasına, daha esnek saatlerde çalıştığım, öğlen aralarımın olduğu, formalı hayattan artık sivil giyindiğim bir iş yerinde çalışmaya niyet etmiştim. Bu isteklerim üzerine odaklandım bunları yazdım sabah sayfalarıma.

Odağım neredeyse enerjim orada diyerek, enerjimi istediğim şeylere vererek o alanı büyütmeye niyet ettim. Albert Einstein’ında ” “Her şey enerjidir ve her şey yalnızca bundan ibarettir. Sahip olmayı istediğiniz gerçekliğin frekansına uyumlandığınızda artık yapacak bir şey yoktur o gerçeklik size ait olur. Bundan başka bir yol yoktur. Bu felsefe değildir. Bu fiziktir.” Radyonun hışırtılı kısmını dinlemeyi bırakıp, düğmeyi sonsuz olasılıklar arasında gezdirerek kendim için en yüksek ihtimalleri yaratmayı seçtim. Ve hizalanmalar başladı. Şimdi niyet ettiğimin de güzelini yaşıyorum işimle ilgili. Teşekkür ederim, bundan daha iyi neler mümkün olur her birimiz için?

Enerjimiz neredeyse biz oradayız. Radyomuzda istediğimiz frekansta şarkıların çalmasına gönlümüzü ve gözümüzü açmaya izinliyiz. İstediğimiz yerlerde büyümek ve çoğalmak niyetiyle…

Sevgiyle kalın.