Aslında her an her şey yolunda ancak sen bunu göremiyorsun.
Her an önünde yeni bir kapı açılıyor ancak sen Kültürel (New Age) Öğretilerin dayattığı ritüellerin içinde o kadar kaybolmuş durumdasın ki, onlarla o kadar meşgulsün ki hiçbirini göremiyorsun; tabii onlar da kapanıyor.
Onlar sensörlü kapılar gibidir; önlerine gelen biri olunca bir süre açık beklerler; geçen olmayınca kapanırlar.
Bir umut sarıldığın o ritüeller var ya, onlar seni bir an uykudan uyandırır gibi olur ancak tam olarak uyanmanı sağlayamazlar; yine uykuya dalarsın.
Oysa Hakikat yoluna çıkmak tam uyanık olmayı gerektirir; bu yüzden yetersiz kalırlar.
İnkar etmiyorum; ben dahil, çoğumuz geçtik o oyun parklarından, çoğumuz gittik o lunaparklara ancak aramızdaki fark, sen hala başka oyun alanları arıyorsun, yenilerine gidip oyalanmak istiyorsun, ben ise hepsinden sıkıldım, terkettim onları.
Ben artık tamamen uyanıp Hakikat yolunda çıkmaya niyet etmişim, sen ise kendine başka putlar yaratmak, başka dualitelerde kaybolmak derdindesin.
Oysa Hakk’a yürümek için önce o Putlar’ı kırmak zorundasın; bu iş dualite kaldırmaz ki her put yeni dualite duraklarında oyalanmana neden olan engeller dizisi olarak çıkar karşına.
Şimdi anladın mı “bunlardan kurtar kendini,” derken aslında ne demek istediğimi?
