Genel insanlığın derdi karanlıkta ne yapacağını bilmemesidir. Burada bahsettiğimiz karanlık benliğin negatif hissettiren ve ağına düşüren cinsten bir karalıktır. Lakin bir karanlık vardır ki ışığın ötesine bir bakış atabilmiş her gönül gücü aktif kişinin beklediği demlendiği alandır. İki çeşit karanlığı ele alabiliriz o zaman biri gölgenin var ettiği karalık diğeri ışığın geleceği hiçlik alanı.
Hangi karanlığım beni ele geçirmiş diye sormalıdır kişi. Benliğin gölgesinde kalmış hırçın azgın ve bozguna uğramaya alışık olan kara gölge mi yoksa Benliğinin ışığına kap olacak onu sarıp sarmalayacak karanlık mı? İkinci karanlıkta ışığa Âdem dersek karanlığa Havva diyebiliriz. Bu ikilinin aşkı en meşhur hikayemizdir bilirsiniz.
Velhasıl kelam Hangisi sende daha çok can acıtıyor. Yokluğun bağrına aşık olan adem misali havanın aşkı mı? Yoksa Benliğinin gölgesinde kapana kısılmış aciz bir kul mu. Aşksız mutsuz umutsuz ve karanlıkta. Güneşe sırtını dönmüş içindeki sanal karanlığın gölgesinde yok oluşa mecbur bir benliğimi temsil ediyorsun yoksa Havva’nın aşık olabileceği bir Ademi mi?
İşte genel sıkıntımız budur. İsteklerimiz ötelediklerimiz ve arzularımız gölge yanımıza aittir daima. Çünkü geçici ve illizyoniktir. Vardır gibi gelebilir lakin sadece ışığın olmayışında ortaya çıkarlar. Amacımız ışıkla hareket etmek olan bir ruhsal varlıkların bu seçeneği sadece bir dönemlik eğitimden ibaret olmalıdır. Dünyada olup da gölge yanına bağlanan hiç kimse sonsuzluğun kucağında kendine yer edinemez bunu sadece ademi bir hal ile yani bildiğini bildikleri ve bilmediğinin farkında olan bir ruhla aşılabilecek sınırdır.
Perde işte budur. Sadece yanlış yöne bakan kişinin gözüne çektiği filtredir. Çünkü İnanması güç olan şeylerin bilinmeye ihtiyacı vardır inanılmaya değil.
Ademi bilir herkes her şeyi bilen peygamberdir o. Lakin her şeyi bilip de Havva’ya aşık olmasının nedeni Havva’nın kendisine yer yurt olmasıdır. Bu yurt oluş birliğin ve bütünlüğün yegane sembolüdür.
Şimdi soruyorum size Karanlığı seviyor musunuz?
Sevdiğin Karanlık bir gölgeden mi bir vahadan mı ibaret?
Yoksa karanlığın bütün varoluşu sarmalamış durumda mı?
Aşkın kararlığını gören göze karanlık neylesin.
Sen söyle, karanlık biz aşk olanlara neylesin
Yendiğimiz değil sevip doldurduğumuz karanlıklarımıza hamd olsun. Şükürler olsun.
