Kendini Bilme Yolculuğunda İnsan

Uzak geçmişten bugüne kendini bilme yolculuğundadır insan. Nicedir yürür durur bilinmezliğine. Saklı hakikatidir belkide yaratılışının sırrı. Arayışta olan insan, ezelden ebediyete yolcusudur hakikatinin…

Kendini Bilme Yolculuğunda İnsan

Her insan kendini arar yaşam yolculuğunda

Kimi bilgiyle yol alır, sorularına yanıt arar her daim

Kimi rastgele bilinmezlikte yol alır biçare

Bilgi ışıktır, karanlık görünür olur bilginin yolunda

Bilgi uyandırır seni derin uykundan

Bilgi cesaret verir, zincirlerini kırar

Bilgi seni sana yakınlaştırır

Sonra senden, sende var olanı çoğaltır

Bu döngü ebedi sürer gider hür iradeyle

Hamlıktan olgunluğa varmak gayesiyle

Kendini bilme yolculuğundadır insan nicedir

Hakikatini arayan yılmadan

“Kendini bilmek, tüm bilgeliğin başlangıcıdır” demiş Aristoteles. İnsan önce karanlığına inmeli ki cesaretle, ulaşabilsin aydınlığına. Bilgiye olan susuzluğunu, bilginin peşinden hararetle koşarak giderebilsin. Yudumladıkça bilgiyi kana kana, bilgeliğin aşkına varabilsin. Bilginin korunda pişsin ki, bilgiyle olgunlaşabilsin.

Yolcudur insan, yaşam okulunda tekȃmül yolunda. Doğar, büyür, olgunlaşır ve dönüşür. Her ayrılış yeni başlangıçları getirir ardından. Bir döngüdür sürüp giden yaşam arenasında. Gelişim ve dönüşüm yolculuğudur bu. Bitmeyen bir arayışla ve tutkuyla yolculuk sürüp gider ezelden ebediyete. Her ruh kendini keşfeder beden mabedinde nihayetinde.

Yaşamın her devresi ayrı deneyimler taşır. Her deneyim bir şeyler öğretir. Deneyimleriyle olgunluk merdivenlerinin basamaklarını çıkan ruh, kendi benliğini sınar. Sezgiler güçlenir. Duygular dizginlenir. Aklın tuzaklarından geçilir. Düşünceler iradeyle yönetilir. Nefis terbiye edilir. Zaaflar törpülenir. Kalp sevgiyle güçlenir. Her ruh kendi ektiklerini, hakkıyla tüketir sofrasında. Evrensel dengenin hükümleri geçerlidir yolculuğun her anında. Dualite yasası işler inceden inceye. İlmek ilmek örülür yaşam ipliği, kendi kodlarıyla.

Zordur yolculuk kimi zaman. Engeller takılır ayağına. Bazen karanlıkta kaybolur adımların. Bazen toz toprak serilir önüne.  Yalnız değildir yolculuğun. Gölgen misali yoldaşın olur ego. Egonun gölgesinden kurtulmuşsa insan, öz benliğiyle var oluş deneyimindedir. Ego tutsak kılandır. Seni seninle yanıltır her defasında. Kalın duvarlar örer aşılası benliğine. Tutsaklığından kurtulmuş olanlarsa, hür düşünen ve yaşayanlardır en saf haliyle. Kendini bilme yolculuğu başlamıştır nihayetinde. Anlamını bulmuştur yaşam. Derin uykusundan uyanmıştır yolculuğun farkına varanlar. Tutkuyla ve bitmeyen arayışlarıyla var olmanın hazzını yaşarlar.

Ayrılık illüzyonu yaratan gerçekliklerimizdir

Gerçekliklerimiz ne denli birbirinden uzak görünürse göze

O denli ayrıdır, ruhların yolculukları

Öğrenilmesi gereken her hikmet, unutulan gerçekliklerimizdir

Yolculuklar birbiri ardına daima

Zaman gizlenmiş sis perdesinin ardına

Gözler perdelerinin kalktığı ölçüde görebilmekte

Bilgiye ulaşmaksa arayana her zerrede

Hakikatin göz alıcı ışığı

Karanlıkta olanı gün yüzüne çıkarmakta

Kimi nasiplenmekte hakikatten her an cömertçe

Kimi derin uykuda, nafile zaman kaybetmekte

Akıl ve sezgi değer gördüğü takdirde

Tuzaklar bir bir yolundan çekilmekte

Yolculuk yuvaya olan özlemle devam etmekte

Gökyüzünde inci inci dizilmiş nice ȃlemler

Kavuşma hasretiyle beklemekte

Her ȃlemde dualiteyi görebilen gözlere

Gerçeklik apaçık önünde

Sır olmaktan çıkan her hikmet

Yolu da yolculuğu da aydınlatmakta

Sen yeter ki görmeyi bil, hakikat yolunda

Sen yeter ki yürümeyi bil, engeller arkanda

Sen yeter ki vazgeçmeyi bil, her ayrılık bir kavuşma

Sen yeter ki ara, gerçeklik sende saklı

Sen yeter ki hisset, varlıkta hiçlikte bir

Kendini Bilme Yolculuğunda İnsan

Akıl ve kalp birlikteliğiyle, sezgilerimizi rehber edindiğimizde yolumuzu aydınlatan nice fenerler serilir önümüze. Sorgulama yetisi insanı daima doğru bilgiyle buluşturur. Bilginin engin deryasında devam eden yolculuğumuz, deneyimlerimizi zenginleştirir. İnsan deneyimleri ölçüsünde öğrenendir. Öğrendiklerimizse kendimizi tanımamıza katkı sağlar. İnsan kendini tanıdıkça, varlığının anlamını keşfeder. Hayatın anlamını derinlemesine kavramak ve içselleştirmekse bizi kendi bilgeliğimize taşır. Bilgelikse, yaşamı erdemli yaşama sanatıdır.

Peki sordunuz mu hiç kendinize samimiyetle… Yaşam sanatınızı nasıl icra ediyorsunuz? Paletinizde hangi renkleri barındırıyorsunuz?  Hangi duygu ve düşüncelerle fırça darbelerinizi vuruyorsunuz hayat tuvalinize? Hangi değerlerinizle sergiliyorsunuz şaheserinizi?

İnsan hayatın içinde tüm renkleriyle bir eserdir. Her insan kendi rengini yansıtır farklı tonlarıyla. İnsan; insan olmanın sırrına varmak arzusuyla çıktığı yolculuğunda, kendine varır sonunda. İnsanın kendini bilme yolculuğudur bu…

O zaman ne dersiniz kendinize yolculuğa çıkmaya. Var mısınız hakikatinizi aramaya…

Yazar Hakkında

Benzer yazılar

Subscribe
Bildir
guest

2 Yorum
Inline Feedbacks
View all comments
Murat Tali
Yönetici
22 Temmuz 2019 01:00

Sözün bittiği yerde yazı başlamış ve yazının başladığı yerde ise ruh açığa çıkarmıştır kendisini, okumak ile bilmek çizgisinde, bilmek ve olmak gibi iki düsturu da kendisine kimlik edinmelidir insan, ve yayında…

2
0
Would love your thoughts, please comment.x