Bu aralar bana sorsanız “nasılsın?” diye, “Balık gibi” derim.
Sürekli bir çırpınma hali. Hani yakalanmış, aslında yaşama umudu hiç olmayan ama sonsuz bir yaşama umuduyla deli gibi çırpınan balıklar vardır ya. İşte tam öyleyim.
Bir şeyleri oldurabilmek için çırpınıyorum ama sanki o balık kovasına yukarıdan bakan balıkçı gibi hayat da bana yukarıdan gülümsüyor. Sinsi bir gülümseme, “yapamazsın” der gibi. “Hadi canım oradan” der gibi…
Sonra aklıma şu video geliyor:
Videoyu izlerken her seferinde kalbim sıkışıyor. “Neden videoya çeken eline alıp da atmıyor suya?” diye isyan ediyorum. “Hadi, hadi başaracaksın” diye tezahürat tutuyorum içimden.
Videonun sonuna gelince kendi kendime diyorum ki “Hala umut var Beril. Hala güzellikleri bulman için umut var. Pes etme, durma. Binlerce balık çırpına çırpına hayata tutunamamış olabilir ama bu balık gibi sen de bir gün suyu bulabilirsin.”
Videoyu yükleyenler altına not olarak şöyle yazmış:
Never Giveup ! Fight Until your Breathe Stops.
Yani;
Asla vazgeçme! Nefesin durana kadar savaşmaya devam et!
Asla vazgeçme…
