Site icon Yuvaya Yolculuk Dergisi

SEN’in olmadığın yerde

Sen; sen olduğunu, sana verilen isimle bildin…

Adına Ayşe, Aylin dendi ve sen o olduğuna inandın ve onunla var oldun…

Ayşe yerine bir başka isim verilseydi; ona da inanacaktın…O olacaktın…
O olduğunu sanacaktın.

Sen seni sen sandın…

O sen o kadar güçlüydü ki (senin sen olmadığın gerçeğini) anlaman zaman alacaktı…

Buraya buranın kurallarını bilerek gelmiş ama bildiğini hatırlamanın meşakkatli sürecinde;

Fotoğrafı çeken kim, manzarayı gören kim… Sen Neredesin…

Beşer olma; beşer insandan İNSAN olma, İNSAN’DAN “KAMİL İNSAN” olma
Yolunda
Anladın
Anladığını sandın…

Hepsini seçmiştin ama hatırlamıyordun…

Unutmuştun…

Tıpkı “benim ailem daha akıllı ve varlıklı bir aile olsa, beni iyi bir okula gönderse; ben farklı bir yerde olurdum” söylemi gibi…

Üzgünüm, hepsi olması gerektiği gibi yerli yerinde…

Seçmiştin, hatırlamıyor ama şikayet ediyordun…

İstediklerin; öyle ya da böyle olmayacaktı…

Sen şu An burada ve olman gereken yerdeydin…

Ne bir eksik ne bir fazla…
Nerede doğduğunda fark etmez…
Nerede olman gerekiyorsa orada; o yerdesin…

Büyük resim ve büyük akıl

O sensiz, bensiz…

O eşit adaletli…

O tüm var olana var olduğu haliyle; iyi kötünün var olmadığı yerde…

Tüm inandıklarından özgürleşmen ve Gerçeğin Gerçeğini anlaman…

“Tüm Olan’lar sana bütün olduğunu anlatmak içindi”…@Adem Kızılkan Alıntı (Sonsuz Teşekkür)

Herkesin yoluna yol olan bilge insan…

Uyandıysan ve tüm bildiklerini bırakıp; var olduysan…

Tıpkı rüya içinde rüya görmek gibi; gördüğün rüyanın farkındasındır ama rüyanda gerçek sandığın bir başka rüya daha vardır…

“Seni hakkıyla bilemedim”

Kim olduğunu yazmayacağım…

Bir kelimeyle; birbirimizi anladığımızı sanarak, pozitif yargılamamız; karşı sandığımızda da bir kimlik oluşturarak, ayırmamız gibi…

Seni hakkıyla bilemedim derken; o tevazuydu…

O bilmediğini değil; gerçek tevazuyu anlatıyordu…

Bildim dediği yerde; bilmediğini anlatıyor olacaktı…

Hakikat, bildiğini bilmemekti, bildiğin yolda bilmeden hep öğrenci olabilmekti…

Kendinden kendi sandığından;

GERÇEĞE…

Yürümekti…

Gerçek ve Hakikat;

Sensiz, bensiz…

Eril dişilini Birlediğin;

Bir yere ait olmadığın yerde…

Kendin sandığın kendini bıraktığın tamda olduğun yerde…

Tüm yaratılmış olana;
Sonsuz sevgi ile…

Exit mobile version