Kendim, kendimden saklanmışım.
Saklanan da sobeleyen de ben.
Ah ben var ya çok yaramazım.
Kimseyle bir derdim yok.
Aslında derdim kendimle de değil.
Bu rüya alemine böyle zuhur etmişim.
Benlerim var beni benden alan.
Sanki her ben asıl benime bir örtü.
Derinliğime karanlık alanıma sinmişler.
Gözümü dört açsam da göremiyorum.
Arada karanlık bir köşeden
Önüme ceee diyerek atlıyorlar.
Bazen de çılgın bir çoşku.
Vallahi bir alem bunlar dur durak bilmiyorlar.
Kızsam bir türlü sevsem bir türlü.
Aaaa hiç yabancıda değil ki bunlar.
Yok yok dertleri beni sarsmak değil.
Sevimli şeyler varlıklarını göstermek istiyorlar.
Bunlar ben ya vallahi ben.
İçimde biriktirdiğim
Kıyıda köşede unuttuğum benler bunlar.
Ben onları unutmuşum
Onlar beni unutmamışlar.
Bunlar bana katılmak
Benimle yaşamak istiyorlar.
Hımm yeni bende henüz bunlardan kopamamış.
Ne yapayım şimdi?
Kıyamam da ben bunlara.
Bunlarla geldim bu AN’a.
Yok yok ret edemem.
Bağrıma da basamam ki.
Artık ten uyuşmazlığımız var.
Tamam şimdi buldum.
Onlara direnç göstermeyeceğim
Çok da yüz vermeden
Sessizce kabul edeceğim
Hatta teşekkür edeyim önce.
Varlıklarını gösterdikleri için.
Onlar sayesinde içimde
Neler saklı olduğunu görüyorum.
Bu durum saklananları
Dönüştürmek için aslında bir şans.
Sanki ben bende
Eski benlerimle yüzleşiyorum
Her yüzleşip şifalandırdığım benle
Hakiki benime yaklaşıyorum
Bir sır kutusuyum ben
Kendimi sevgi ile bıraktıkça
Sevgi ile kendime kavuşuyorum.
Ben ne yaparsam yapayım
Hep kendime yapıyorum.
