Başarılı olmak için çırpınan kişilerin ortak bir özelliği var; herkesin peşinden koştuğu, sıradan şeyleri başarmak için uğraşıyorlar.
Tamam kardeşim; belki de ebeveynin küçükken sana sürekli beceremezsin tohumu ekti, olabilir. Sen de kendini onlara kanıtlamak için kendini parçalıyorsun ancak ağzınla kuş tutsan bunu başaramıyorsun; işte bu kısmı anlamsız.
Nasıl mı? Anlatayım:
Sıradan bir başarının peşinden koşacaksan başarma zaten; bunun bir değeri yok ki. Onu yapan binlerce insan var zaten, ha bir eksik ha bir fazla, ne fark eder ki.
Hayır, fark etmez, hele sen hiç fark edilmezsin; o sürünün içinde silik kalır, kaybolur gidersin.
Oysa herkes parmak izi kadar farklıdır; bunun bilincine varıp hiç kimsenin aklına gelmeyen, sıra dışı, yetenek ve donanımlarına uygun bir konu bulup ona yoğunlaşsan bu travman bir anda biter. Güven ve güç kazanır, sonuçta da başarılı olursun.
Düşünsene, öyle bir konu ki o, henüz kimse yönelmemiş; boş ve bakir bir alan ve tek sen varsın. Rakibin bile yok. Oysa bilindik alanlar maşallah belediye otobüsü gibi; hınca hınç dolu.
Bu bir akıl tutulması olmalı; başka bir açıklaması olamaz.
Ya hu böylesi bir yol izlemek çok daha akılcı ve zekice değil mi? Başarının formülü işte bu kadar basit, çözümü bu kadar kolay; çoğu insan nasıl oluyor da bunu idrak edemiyor, işte bunu anlamak mümkün değil…