Her canlı özünü arar yaşam sahnesinde
Açılır perdeler sarar her yanını aynalar
Sen aynalarda ararsın yine kendini
Kendinin farkında olan, aynalarda ne aradığını da bilir
Dünyevi rollerin, bir zırh gibi örer ruhsal varlığını
Kabukların bir illüzyondan öte değil,
Ansızın dağılabilir farkında mısın?
Hakikat sende olan özü keşfedebilmende
Özünde saklı hazinelerinle,
Ayağa kalkarsın her düştüğünde bunu bil!
Can olursun ve can verirsin ruhunla yaşama
Durmadan arar durursun nafile…
Yaşam sahnesinde varlık nedenini
Sen aynalarda göremezsen kendini
İçerde değil de…
Dışarıda boşuna ararsın oysa hakikatini
Ayna olur sana suretim. Sen o aynada kendi gölgeni görensin. Oysa kalın duvarlar örmüştün etrafına bilirim. O duvarların içinde sıkışmış ruhunla kaçmıştın kendinden dahi zamanla. Unutmuştun kim olduğunu. Unutmuştun hangi amaçla yol aldığını. Kaybetmiştin kalabalıklar arasında kendini. Savruldun bir o yana bir bu yana amaçsız. Her defasında kendinle yüzleştin baktığın o aynalarda. Belki de fena sarsıldın her baktığında aynalara.
Duyabilir misin şimdi sesimi? Haykırıyorum sende olanı yine sana. Kaybolduğun yalnızlığından çıkmış olabilir misin usulca. Ruhunun ıssız derinliklerinde saklanırsın bilirim. Hangi yaşanmışlıklarını gömdün bilincinin karanlık kuytularına? Hatırlamaktan kaçındığın her ne varsa… Sen baktığın aynalarda hatırlamaktan kaçındıklarınla yüzleştin unutma. Acısa da kalbin. Sen yaşam defterinde okuduğun her satırda, aslında kendi hakikatinle buluştun.
Geçmişten taşıdığımız değerlerimizle inşa ettiğimiz hayatı yaşarız. İçine girdiğimiz tüm rollerle farklı hikâyeler yazar ve oynarız. Ömrümüzün her devresinde, farklı deneyimler yaşatır hayat bize. Zamanı gelip çattığında, kendi hayatlarımızın hasadını toplarız kader döngülerimizle.
Hatırla! Yaşam sahnende açılan perdelerin ardında olanı. Kimler sana en acı hisleri yaşattı? Hangi duyguların esiri oldun farkında olmadan çoğu zaman? Hangi deneyimleri tekrar tekrar yaşadın? Hangi engeller ayağını kaydırıp düşürdü seni? Her düştüğünde seni yine ayağa kaldıran neydi? Sende olanı kimler koşulsuz kabullenebildi? Peki sen en çok kimleri gönülden sevebildin? Ya affedemediklerini hangi kederli anılarla ardında bırakabildin?
Bugünlerine taşıdığın her ne varsa… Seni sana hatırlatır bunu bil! Deneyimlerinin ruhuna kodladığı her bilgiyle ilerlersin arzu ettiğin yolda. Sende olan bilgiyi dönüştürebildiğinde aydınlanır yolun. Her adımda ilerlediğin o yolda, yine kendinle kalırsın elbette. Geride bıraktığın her kim varsa… Hayatında üstlendikleri rolleri sona ermiştir aslında. Geriye sende kalan, sadece öğrenebildiklerinle ruhuna kattıkların. Ve kapanır nice perdeler ömür bildiğin yaşam sahnende. Kırılır tüm aynalar zamanı geldiğinde.
O son perde kapanmadan… Çıktığın o sahneden inmeden SEN. Fark et!
Kim olduğunla gerçekte kim olabileceğin arasında sıkışıp kaldığın o kocaman boşluğu fark et! Deneyimlerinin ruhuna işlediği her bilgiyi fark et. Sana ayna olan her insanın, sana yansıttıklarını gör! Bu yaşamında karşılaştığın her fırsatın seni dönüştürmesine izin ver. Duygularının korunda yanıp, seni yücelten tüm değerlerinle küllerinden yine kendine yeniden doğ. Uyan gerçekliğine geç olmadan. Sende olan hakikatinle, varmak istediğin yuvaya ilerle ruhsal varlığınla bilgelikle.
Hatırla! Sen bu yaşam sahnesinde bir amaç uğruna varlık bulansın. Karşılaştığın her ruh sana ayna olur suretiyle unutma! Aynalarla olmasın kavgan. Sen aynalarda ne görmeyi arzuluyorsan, bunun için olsun dünyevi çabaların. Sende olanı yine sana yansıtır aynalar bunu bil! Bu nedenle kendinle olsun yarışın sadece. Seni güçlendiren, geliştiren, büyüten ve dönüştüren her deneyimine sonsuz minnet duy. Sevgiyle kucakla tüm deneyimlerini, her bir kahramanıyla.
Ve o son perde kapanmadan… Tüm deneyimlerinin sana öğrettikleriyle. Kararlılıkla ilerle yaşam yolculuğunda koşulsuz sevgiyle ve umutla…
www.senayzuhur.com
www.butunselgelisimakademi.com
