Tanrı kararından vazgeçer mi nene? “Tövbe de hâşâ! Nasıl cümle o!” demek yerine; keşke bana’ Tanrı kararından vazgeçmeyebilir de’ deseydin nene.
Salın korkuyu, salın ona buna, sala sala bitiremediniz zaten. Ne kadar çok da vakit kaybetmişim savrula savrula tabularımdan kurtulmak için harcadığım zamana. Bilinçaltının karanlık dehlizlerinin ketleriyle ne uğraşmışım! Tüm bildiklerimi unutmaya ‘erken kalkan yol alır”ındaki deşelemelerimden başlarsak; Montaigne’inin bir cümlesinde geçen otuz yaş sonrası ilerleme hızındaki düşüncesinden de yola çıktığım zaman anladım ki; ‘doğduğun ev kaderindir’ evet. Ama aynı zamanda da biz her şeyi kişinin kendi çabasına bağlı kılmıştık. Evet, her iki anlamda da limit-sizsiniz. Korku imparatorluğu kalıplarını elimine etmek için zaman harcamasaydım mesela evet, daha çok yol alacaktım. O zaman erken kalkan gerçekten yol alacaktı. Mesela Montaigne ile de daha erken tanışmış olsaydım. O zaman ikinci kez okumaya daha erken yaşlarda fırsatım olurdu.
Peki “Tanrı kararından vazgeçer mi?” Bazı kritik yaşlarınızda hak edişinize göre ödüllerinizi alırsınız. Ya da kaldığınız yerden devam karmik borçlar ödenmek üzere… Peki sizce Tanrı kararından vazgeçer mi? Bunu test etmenin bazı yolları bulunsa da çok kolay bir yol daha var: Yardım istediğinizde yardım buldunuz mu? Ya da şöyle söyleyeyim şu anki hayatınızı gerçekten istemeseydiniz bu akışı yaşar mıydınız? Kesinlikle hayır. Çünkü bunu söyleyen sen. Ama bir de bedenin içinde olmayan sen. Hangisi doğruyu söyler?
3 olasılıktan ikisini susturduğunuzda diğeri mecburen açığa çıkar. Bu oyunun kuralı. Ama yine sonunda olacak olan olur. Yine diyorum ki döngüyü kırmanın tek yolu döngüyü kıracak sert bir hareket yapmaktır. Mesela örnek veriyorum: Ben bugün hiç umulmadık üstelik hiç beklenmedik bir şekilde gittim x kişisine “benim yardıma ihtiyacım var bana yardım et” dedim. Bu bir tür başlangıç; üstelik çok etkili. Talep her türlü konuyu içerir maddi ve manevi. Her şey değişir. Medite olmuş bir zihinle her şeyi isteyebilmek zaten ayrı. Ancak bunu yapamayacak kadar sabırsız ve kronik depresyon halindeki herkese ve dahi daha somut ve aktif yöntem bekleyen herkese naçizane tavsiyemdir.
Her şey değişir. Tanrı kararından vaz geçer mi? Sorusunu sorabilecek kadar korkusuz ve yargısız olabilmektir tüm mesele. Aslında tüm mesele sevgisizliktendir. Tanrıyla sohbet ederseniz kararından vazgeçip geçemeyeceğini de öğrenebilirsiniz. Sonuçta o bizi iki eliyle halk etti.
