Sadece insan olmanın evrensel doğruları vardır… Bunlara uyman senin seçimine kalmıştır… Ki bu insani ve hayvani duygularını dengelemek ve insani olanları çoğaltmaktır…
Bu kişilerin çıkar veya isteklerine göre değildir… Sana, bana göre değil, erdem ve evrensel doğrular üzerinedir…
İyi insan olmak için bunlar zaten yürüdüğün yolda kalbinle birlikte sana yol göstermiştir…Bunlar olmasa sen, şu anki sen olamazdın…
Fibonnaci yani altın oran… Bu isim doğadaki her şeyin nasıl mükemmel ve uyum içinde olduğu oranlarını bulan kendi ismiyle anılan uyumun matematiği… Bu her yerde her şeyde… Bir çiçeğin ya da bir kelebeğin renklerindeki uyum…O aslında “m” denilen ama olağan üstü bir var oluşun olduğu yer…
Yeter ki görmesini bakmasını bil…
Bakmak derken; bakmak gördüğün kadar…Tıpkı aynı pencerenin önünde oturan iki insan, aynı pencereden baksa da oturdukları yer bakış açılarında farklılık yaratır… Biri ağaçları görürken, diğeri odağı neyse o ağaçlardaki kendi anlamını yaratabilir…
Aynı yere baksalar da sağda oturanla solda oturanın gördükleri aynı değildir… Bazen sözlerin nereye gittiği gibi… Biri zarafet ve incelikle konuşurken diğeri kendi şartlanmışlıklarını anlatabilir… Sen anladıkların, anlam kattıklarınla varsın… Anlama anlam katmanın yorgunluğu…
Anlam yerine gerçeklerle ve sen olmayan senle seyr halinde olabilir misin? Kendi benliğinden çıkıp O’lana olduğu haliyle O’l diyebilir misin?
Seyrettiklerinin keyfini çıkar… Seyreylersen ne ayna ne sen ne de bir başka sen bulabilirsin…Seyreylemek istemezsen de O seni üzmez… Seyretmek istediğini ortaya koyar…
Huzuru ve bütünlüğü kapalı göz ve kalplerde bulamayız…
YOL: Tek ve senin olmadığın yerde…Yol senin içinde olmadığın yerde…Yol seni bıraktığın yerde…
Okuyarak öğreneceksin, severek anlayacaksın…
“Var mısın ki yok olmaktan korkuyorsun”
Halil Cibran
İyi seyirler… Seyreyle…
