Sevgi, sınırları hiç kimse tarafından net olarak çizilmeye gücü yetmemiş bir dünyadır. Sevgi sonsuz bir dünyaya açılan ve kişinin kendisiyle gerçek anlamda buluştuğu ilk kapısıdır. Sevgi kişinin varoluşuyla birlikte başlar ama asla onun içinde kendiliğinden bitmez.
Varoluşla birlikte bir başlangıcı vardır ama onun asla kendi başına bitişi kesinlikle yoktur. Ancak bir şeyi unutmamak gerekir, sevgiye kişi kendi aklıyla değerlendirdikten sonra ona müdahale ederse, sevginin kendi sonsuzluğuna ve ona ait olan alanına izin veremez demektir.
Eğer gerçekten seviyorsan önce kendi içinde ona sonsuz bir alan açmalısın. Senin varlığının içinde onun büyüyeceği gibi, onun varlığının içindede birlikte büyüyeceğiniz bir alanın içinde sen varsın demektir. Sevgi büyüyüp çoğaldığında, akıl mutlaka devreye girmeye çalışır ve ona sahip olmak ister. Mutlaka bilinmelidir ki o zaman sevgiye akıl müdahale ettiğinde, çıkar ve manipülasyon devreye girer demektir. Orada, o an sevgi kesinlikle yok olmak zorunda olacaktır. Çünkü, akıl çok aç gözlüdür ve acımasızdır, çıkarcıdır, faydacıdır ve manipülasyoncudur. Akıl fırsatçıdır ve her zaman bir şeye mutlaka sahiplenmek ister. Bu anlamıyla da yaşamda akıl çıkarcı ve manipüleci olduğu zaman çok zehirlidir ve hiçbir zaman geliştirici olamaz.
O yüzden eğer biri sevgi dünyasına adım atmak istiyorsa, sevgisindeki alanda aklını geride bırakmak zorundadır. Aklın müdahalesi olmadan sevgiyi yaşamak ve yaşatmak zorundadır. Akıl, kendi alanında kullanıldığı zaman mutlaka iyidir ve sonuçlarından da çok mutlu edici olgular yaratacaktır. Akıl, mutlaka ekonomik alanda, politik ve sanat alanında, daha bir çok alanda ona ihtiyaç duyulur ama sevgi boyutunda asla.
Bir bütçe hazırlamaya çalışırken akıl işe yarar ama iç dünyada derinleşmek için ona kesinlikle ihtiyaç yoktur. Matematik için akla ihtiyaç vardır ve aklın kendi kullanım alanı vardır ama bu kullanışlılık sadece dış dünyayla alakalıdır. İç dünyayla hiçbir ilgisi yoktur. O yüzden daha fazla sevmek gerek. Şartsız sevmek lazım. Sevgiyle birlikte olunması gerek. Sevgiyi varoluşun bir koridorunu yapmak lazım. Sevgiyi yaşama sanatını var oluşun gerçekliğinde iyi kavramak lazım…
