İnsanlar incindiklerini, haksızlığa uğradıklarını, sevilmediklerini, yorulduklarını, tükendiklerini ZANnederler... Ne zaman ki o ZAN lardan özgürleşir...

Ayrılık artık aşılamayan ve huzursuz eden bir düşünceden kopmayı göze almaktır. Çünkü ayrılık birini değil bir düşünceyi bırakmaktadır. Çünkü biz, biz...

Bu insanların kimisi, kendisini gerçekten hak eden bir erkeğin/ kadının varolmadığını ya da karşısına çıkmadığını düşünür, hayalindeki mükemmel ilişki...

İlişkilerde neden kendimize olan mahcubiyetimizi karşımızdakine öfke olarak biriktirir ve topluca ya da peyderpey ifade ederiz? Kendimizi daha az sevm...

Zamanı gelince yavaş yavaş hepsi geçer. Eski heveslerinin yerinde yeller eser. Bu hayattan vazgeçme değil, başka bir gerçekliğe uyanıştır. Bu oyunun b...