Kendini aç. Bahar geliyor. Güzellik, kalbinin toprağında yeşersin, çiçek açsın.
Herkes bir şeyler söyler. Herkesin sözleri havada uçuşur ve nihayet öğretmen, öğrenci, lider, yol gösterici, efendi, kurtarıcı ve “sıradan insan” denilen kim varsa hepsinden gelen sözler, erişecek, konacak bir kulak, içine sızacak bir kalp (aslında onları kucaklayacak bir kap) ararlar. Yoksa sözler, tümüyle anlamsız ve gereksiz olurdu. Oysa yaşam, sessizlikten fırlatılmış bir çığlıktır ve bu yüzden anlamlıdır.
Kendini aç.
Açılmayı, dinlemeyi, almayı becerebilirsen sözlerin kalbindeki yankısını da izleyebilirsin.
Kendini aç.
Açıldıkça tüm sözlerin – kuşların, rüzgarın, düşen karın, bir yaprağın ayak altında ezilirken çıkardığı hışırtının, bir bebeğin bakışının söylediklerinden fazlasını söylemiyor olduğuna şahitlik edersin.
O zaman insanı güvende tutacak olanın da bir kurtarıcının sözleri veya yapacakları olmadığını anlarsın. O zaman kulağın, sözden değerli olduğunu anlarsın. Yanlış anlama; kulağın değeri duymaktan değil sessizliği duyabilecek olan kalbe, yol olmaktan gelir.
Aynı şekilde kıymetli olan, görünen Dünyadan ziyade gören gözdür. Çünkü o göz de Dünyayı içine alıp kucaklayacak olan öze – kalbe açılan yollardan biridir. O yollar açılırsa Dünya da ancak o zaman gerçek değerini bulabilir.
Kendini aç.
Bahar geliyor; bir çiçek gibi açıl…
Kendini kapatanın dünyasında, karanlıktan gelen korkular, tüm ihtimalleri kuşatan mecburiyetler ve gereksiz ölçüde gereklilikler vardır. Korku, hayattan kaçmaktır ve hayattan kaçılamaz. Gereklilik ve mecburiyet hali, hoşnutsuzluk halidir. Oysa olan, her ne olursa olsun, kendisinden tümüyle hoşnuttur.
Korkular, mecburiyetler, gereklilikler; içeriye, kendi onayımızla kabul ettiğimiz misafirlerdir. Misafir dediğin gelir ve zamanı geldiğinde illa ki gider. Ve hatırlamaya değer olan şu ki, hepimiz Tanrı misafiriyiz ve hepimiz Tanrının misafirleriyiz.
Yazgısında açmak olan çiçekler, ilanihaye tohumun karanlığa ait olamazlar. Onlar hediyelerini sunmakla onurlandırıldıkları ışığa aittirler. Çiçeğini aç öyleyse. Bahar geliyor. Kalbini aç…
