Nasılsınız? Dedi bir arkadaş, huzurluyum, sakinim bugün çok şükür, siz nasılsınız? Dedim. Teşekkürler iyi her zaman olduğu gibi, her gün yeni bir enerji ile mutluluk saçmaya devam.
Cevabım; “Maşallah
Her yeni gün , yeniden yeni bir doğum
Yeniden yeniye merhaba diyerek başladım ben de bu sabah güne” ve devam ettim konuşmaya” Her daim mutluluk saçmaya da çalışmıyorum 🙂
Mutluluk herkese göre değişiyor.
Nasıl hissediyorsam öyle onu saçıyorum .
Çabasızca kalpten geldiği gibi
Özümden …
Ve böylece bitti sohbet.
Her daim sen kendin olduğunda, nasılsan o yansıyor diyorum Gülce’me.
Kendin ol başkası olmana gerek yok diye de her an kendimden kendime anımsatan bir Aşk ile beraberim.
Hal böyle olunca nerede, ne söylemişim, doğru muydu, o kişiye bunu mu demiştim deyip durmaktan iyidir.
Yalan söylediğin zaman hep anımsamak zorunda kalırsın ne gerek var o strese?
Sen kendine dürüstsen, senden hep dürüstlük yayılıyor be dostum.
Değilsen de o da senin sorunun. Dürüst olmayana, dürüst olmayanları çekeceğin bir zaman dilimine girmiş bulunuyoruz.
Her neyi yansıtıyorsan arka planında, kafandan sessizce fark etmediğin şeyler zaten çıkıyor gün yüzüne.
Ben dürüstüm kendime deyip, Gülce Gülay gibi zihnin oyunlarına yıllarca maruz kaldıysan eğer, yalan söylediğinin bile farkında olmuyorsun o vakit. Zihnin oyunlarından uyanma vakti gelmiştir. Şeytan nerede kol geziyor diyorsun ya, zihnin de seninle kol geziyor. Kendini aldatıyorsun be güzelim. En iyisi sen kendin ol, edebini bil, sınırını bil, içindeki o çocuğuna da, kendinden kendine öğretirsin o zaman.
Yalnız hep şefkatle yaklaş ona. Disiplin edeceğim içimdeki çocuğu diye de canını yakma. Anımsa sadece duygularını, düşüncelerini o çocuğun büyütüp olgunlaştırıyorsun. Şımarık bir çocuksa içindeki, başkalarının sınırlarına edepsizce girmemeyi de öğretmek senin sorumluluğun. Çocukken anne, babalarımız her şeyi öğretemeyebiliyor. Ha o içindeki çocuk çok utangaç, görülmek istemiyor, sana küsmüş de olabilir.
O vakit de şefkatli ol, sana inanıp güvenene kadar, nasılsın bugün diye kendinden kendine sormaya devam et bıkmadan. Ya güzelim o çocukla barışmak, sağlıklı sınırlarını öğretmek senin sorumluluğun. Arınmak da bu işte kendinden kendini yaratmak, doğurtmak.
Yeni Sen’e, merhaba diyerek elini tutman nasip olsun Gülce’m Gül’üm sarıl içindekine.
O’ndan gelene şefkatine, merhametine, sevgisine
O’nun ipine sıkıca sarıl meleğim.
Başkası olma kendin ol böyle çok daha güzelsin demiş Tarkan:)) Hep güzel olanım kalemine sağlık
Kalemine yüreğine sağlık. Yine içe dokunan ve dokunurken de o güzel bebeği uyandıran bir yazı olmuş
Çok naif bir öyküden, çok derin bir özet olmuş. Hayatın güzelliklerini görebilmek için ne çok bedeller ödenmiş ve kazandığımız şey ne kadar basit. Görebiliyor olmanın erdemini ne güzel anlatmışsın Gülay