Kara delik; bulundu falan filan ama esas anlattığı kendi içimizdeki karadeliğe bakmak olabilir mi?
Hakikatin yolu sensiz, bensiz, kimliksiz, sade ve net…
İçine; kendini, kimliğini, (pozitif egonu) bilgi üstünlüğünü katarsan herkeste kayıtlı kitabı okuyamaz, okuduğumuzu sansak da aynı şeyleri anlayamayız…
Kendini bilenlerin;
tevazu ile her olanı yargısız yorumsuz; izledikleri…
Bu her şeye susmak anlamına gelmiyor… İçine sinmeyen ya da evrensel ilkelerin olmadığı durumlarda sessiz kalman değil…
Tıpkı Eckhart Tolle’nin verdiği çorba örneği gibi…Bir restoranda çorban soğuk gelmişse; kibarca söyleyebilirsin…
Söylemlerin içinde kendin yani ego varsa o sözler acaba yerine ulaşabilir mi?
O sensiz, bensiz, kimliksiz…Kimliksizlik ve eril, dişilin Bir’liğinden bahsediyorsak da;
Okuduklarımız ve gördüklerimizi kişilere anlam ve sıfat yüklemeden ne kadar yargısız yorumsuz kalabiliyoruz???…
Kişileri (veçhelerini) yazdıkları ve anlattıkları ile etiketlemeden, “söyledikleri realitesini anlatıyor” yargısından; yargılamadan ve etiketlemeden ne kadar özdeyiz???…
Sensiz, bensiz, kimliksizi gerçekten ne kadar anlamış ve üstümüze giymişiz?
Fazlada her şeye anlam yüklemeden, yaşamı ne biliyorsan onunla olduğun gibi yaşamak…
Yaşarken de yaşamın tadını çıkarmak…
Çooook eskilerden bir bilge hikayesi;
O dönem bir bilge öğrencilerine, artık sessiz kalmak ve tüm öğretilerini bir öğrencisine bırakmak istediğini bunun için bir toplantı düzenleyeceğini açıklar…
O gün geldiğinde tüm öğrenciler oradadır…Fakat bilgenin verdiği saat geçmesine rağmen bilge adam gelmemiştir…
Bir kısım öğrenci;
Bu nasıl bilgelik vaktinde gelmedi bile; bilge böyle mi olur? der ve salonu terk eder…
Saatler geçer ve birkaç öğrenci kalmıştır…Bilge kapıdan içeri sarhoş ve bir kadın ile çıka gelir…
Bunu gören birkaç öğrencide bu nasıl bilge; hem vaktinde gelmedi hem sarhoş, hem de yanında hoş olmayan bir kadın var der ve salonu terk eder…
Geriye sadece bir öğrenci kalmıştır… Bilge, normal haline döner ve şöyle der;
Burada sadece; sen hiçbir şeyi yargılamadan, etiketlemeden bir hal sergiledin…
Arkadaşların öğretiyi anladığını zannetmiş, öğretiyi içselleştirememişti…
Sen okuyup kalmadın o bilgiyi hal haline dönüştürdün…Bu artık senindir…
Hiçbir öğreti onu hücrelerine geçirmeden titreşmez…
Sonsuz sevgiyle,
