Sezgilerime Değil, Başkalarına İnanırım Diyenlerden Misiniz?
Zamanın birinde bir baba-oğul varmış, her gün eşekleri ile değirmene gider su taşırlarmış. Evleri ve değirmen arası oldukça uzun, yokuşlu, taşlı bir yolmuş. Yine bir gün yola koyulmuş giderlerken yoldan geçen bir adamın sesi gelmiş kulaklarına; -Yazık şu küçük çocuğa bak, eşeğin adımlarına yetişmeye çalışıyor. Baba bu lafı duyunca üzülmüş küçük oğluna ve onu eşeğin üzerine bindirmiş, tam yol giderlerken bu kez de kadının biri seslenmiş onlara; -Ayıp valla babası yürüyor, oğlu eşek de sefa sürüyor demiş. Adam bu kez çocuğu eşekten indirip kendi binmiş biraz daha yol almışlar ki bu kez de başka bir adam seslenmiş onlara; -Pes valla küçücük çocuğa yapılır mı bu eziyet? Rezalet.
Adam çocuğunu da eşeğinin arkasına almış ve yola böyle devam etmiş tam taşlık yolun sonuna geldiklerinde yaşlı bir adam daha onlara seslenmiş; – Günah hayvancağıza, yapılır mı bu eziyet? Hem de iki kişi binmek gariban hayvanın üzerine. Adam iyice şaşırmış, nasıl yol alacaklarına bir türlü karar verememiş, çevresinden gelen her tepkiye cevap vermekten yorulmuş. Yeniden eşeğin üzerinden inip, ikisi birden eşekle yürümeye başlamış. Adam oğluna demiş ki; -Kim ne derse desin evlat, bize uygun olanı bulmalıyız çünkü bu bizim yolumuz. . .
Eski bir İran masalından alıntı ile başlamak istedim. Kendi doğrularımızla ilerlemek, inanç ve istikrarlı olmayı destekler. Size ait olmayan bir durumu sizinmiş gibi sahiplenerek yaşamak ya da başkalarının fikirleri ile yaşamak oldukça güçlü ve yorucu bir sorumluluk ister. Sizin için doğru olanı bulmak ise sadece kendinize dönmek, sağduyunuzun sesini dinlemek ve gerçekten içinizde hissetmekle ilgilidir.
Bir çoğumuzun içinde ilerlemek ve başarılı olmak için hırslı ve iştahlı bir yapıya sahibiz ama yaşam yönümüzü bir türlü bulamıyoruz. Ne yapmam gerektiği konusunda hiçbir fikrim yok, karşıma ne çıkarsa gidiyorum ve değerlendiriyorum diyor bir bayan danışanım. Sezgilerine güvenmiyor, sıkça kendi düşüncelerini irdeleyen, başkalarının onamasını bekleyen haller içine giriyordu. Derinlerde gizlediği şüphecilik ve güvensizlik ise onu her daim negatif düşünceler içine çekiyordu. Başkalarının hikayelerini dinlemekten sıkılmıştı artık meditasyon yapabilmeyi, meditatif kalmayı becerebilmek istiyorum diyordu ki Çiçeklerle çalışmaya başladık. Sezgileri güçlendirirken, kendine olan kızgınlıklarını, ona ait olmayan duygularını temizlemeyi, onlara denge getirmeyi başardık. Toprak Anadan gelen, Tanrıların meyveleri ile donattık terapimizi, farkındalıklı kalabilmek adına her pazartesi görüşme günü olarak seçtik.
İçinde bir türlü bulamadığı azim ve istikrarın kim olduğunu bulduk, sezgilerine güvenmesi için CERATO çiçekleri ile tam üç ay yol aldık. Düşüncelerini defalarca tekrar etme alışkanlığından vazgeçti, dengeli ve sadece gerekli konularda analiz ve kritik yapmaya başladı. Söğüt ağacı çiçekleri ile kızgınlık ve affedememe sorunlarını iyileştirdik. Olive çiçekleri ile enerji rezervlerini yeniledik, Oak ile sorumluluklarını taşıyabilme potansiyelini dengeledik. Bayan M şimdi sadece kendi yoluna, yaşamına odaklanmış biçimde devam ediyor, sezgilerinin onun için ne kadar kıymetli olduğunu yeniden anımsayıp, zihnini sadece gerekli olduğu zamanlarda yoruyordu.
Gelin kaybolan iç sesimizi çiçek şifa annelerle yeniden dinlemeyi öğrenelim zira hep zihin kullanarak yaşamak oldukça yorucu ve potansiyel arızalanma riskimizi arttırıcıdır. . .
