Zihnin amansız etrafında dolanırken
İnsan kendinde ise zihne geçit vermiyor
İnsan kendini bilince algıda seçici oluyor
Gelen tesir onu kucaklamadan o gardını alabiliyor
Farkındalık ışığı bir kalkan gibi onu çepeçevre sarıyor
Kendi, kendinin koruyucu meleği oluyor
Tesiri istediği kıvama getirip
Hazmedebileceği frekansa çekebiliyor
O zaman anlıyor ki zihin ve zihnin kurguları
Sadece kendinde olmadığı zaman tesir edebiliyor
Enerjisi yüksek ve dengede iken
Tüm olumsuz tesirler ayna misali kendinden geri dönüyor
İnsan sahip olduğu düşünce hali ile
Cennetini de cehennemini de kendinde var edebiliyor
Ya kendini koruyor ya da tüm olumsuzluklara kendini açabiliyor
Çok iyi biliyor ki evrene gönderdiği enerji
Benzerleri ile bir araya gelerek birleşiyor
Ve hayat sahnesinde yaşanacaklar listesinde yer alıyor
Öyle bir adil sistem ki veriyorsun alıyorsun
Ekiyorsun yeşertiyorsun ve kendin hasadını yapıyorsun
Kendinden kendine işleyen sistemi öğrendikçe
Kendine O’na hayran oluyorsun.
Yazar Hakkında
