Merhaba “Yuvaya Yolculuk”
Küçücüktüm, yaşama dair hatırladığım sahneler de kendimi o kadar yabancı hissediyordum ki: sadece anlamaya çalışıyordum. Ailemde dahi herkes çok farklıydı ya da ben herkesten çok farklıydım. Burası benim evimdi. Yuva da deniyordu. Lakin hiç kimse bana benzemiyordu, beni kimse anlamıyordu. Ben de sessizce izliyordum. Oynarken bambaşka yerlere gidiyor oyunlar oynuyordum. Zaman ilerledikçe, çevremde bana dair yorumlar çoğalmaya başlamıştı. Ne kadar farklı, hiç size benzemiyor. Aaa neden acaba, farklı olan ben miyim? Ben kimim?
Büyüdüm. Bir gün bir arkadaşım bana kendince çok güzel bir iltifat etti, Sana insan denemez!!! “Sen bir Meleksin.” Çok şaşırmıştım. Arkasından evlenme teklifi geldi, bu sefer daha çok şaşırmıştım. Ne garipti, insan olduğum için değil melek olduğum için evlenmek istemişti benimle. Cevabımı anlamışsınızdır.
Yolculuğum devam ediyordu. Rüyalarımda dolaştığım yerlerin hiç biri bu dünyaya ait değildi. Adı üzerinde, rüya. Sonra anladım ki aslında gerçeğim rüyalardaymış. Dünya da anlaşılmadığımı düşündükçe kendime yarattığım ya da zaten var olan başka yaşamlarıma yolculuk yapıyormuşum…
Anlaşılamamaktan yorulduğumda fark ettiğim, anlaşılmayı beklemek yerine anlamayı seçmek oldu. Sarı saçlarımla üzerimdeki uçuş uçuş mavi elbisemle yukarılardan bana baktığımda kendimi reddedişimi gördüm. Yukarıda kalmak çok keyifli ve güzeldi. Lakin yuvaya dönmeden önce Dünya boyutunda yapacaklarım henüz tamamlanmamıştı. Kabul ettim. Yüzleştim ve Sorumluluğumu aldım.
Aranızdayım. Teşekkürler Hayat.
Çoook derin anlamlar yüklenir bazen tüm önerilerde. Benim de konu başlığında yazdığım gibi. Peki ne demektir “yüzleşme”?, kiminle yüzleşeceğiz? Nasıl olacak? Bu sorulara sağlam bir cevap bulmak için içime döndüm ve sordum. Önce derin bir sessizlik oldu. Sorularda oldukça derin. Tabii ki cevaplar da aceleye gelmez. Zihnimin susmasına niyet ederek Baş Melek Mikail’in de yardımıyla bıdı bıdı konuşan egomu da sakinleştirdim ve cevap geldi:
“ Yüzleşmek; sizedir, sizinledir, kendinize dürüst olmak, sorumluluk almaktır. Çevrenizde tezahür eden her şey içinizdeki karanlıktan çıkan ve sizi sınırlayan korkularınızdır. İzin verin çıksınlar, kabul edin küçülsünler, affedin sevgiye dönüşsünler. Yüce Yaradan’ın hem Cemal hem Celal yüzü varsa ki var, sizin de hem karanlık hem aydınlık yüzünüz var. Ve işte kendinizin karanlık yüzünüzle yüzleşin, yüzleşin ki aydınlık sarsın sizi.”
Evet bu mesaj aslında, her an bizimle olan özümüzden akan her şekilde mutlak gerçeği hatırlatandır. Bizim kabul etmekte zorlandığımız sorumluluk alamamak. Oysa biz sadece var olma yolunda ilerleyen bir yolcuyuz. Hatırlayalım. Yol da biziz, yolcu da.
Ve elbette yüzleşmekte bize kendimize.
Sevgi ve Işıkla
