Gerçek bir şifacı, kendine şifalanmak için gelen bir kişiye ‘zaten iyileşme yolunda’ olan biri olarak bakar; kuantum alanını daha baştan harekete geçirir.
Gerçek bir şifacı, ”ben iyileştirdim!” egosuna da düşmez; şifa sürecinin iki taraflı, gönül konularak, iyi niyetle ve eşit düzeyde bir emek verilerek gerçekleştiğini bilir.
Gerçek bir şifacı, şifanın çok yönlü bir etkisi olduğunu bilir; insanları bütünsel olarak değerlendirir; psikolojik süreçlere saygı gösterir; insanların mahremiyetini gözetir.
Gerçek bir şifacı, uyguladığı şifayı önce kendinde deneyimler, enerjisini dengeli ve temiz tutmak için kendiyle sürekli çalışır; gerekirse kendi gibi kişilerden destek de alır.
Gerçek bir şifacı, insanları şifalanma konusunda destekler, heveslendirir, teşvik eder; bunu yaparken sade, basit ve anlaşılır bir dil kullanır.
Gerçek bir şifacı, sağlıklı bir bedene ve kafa yapısına sahiptir.
Gerçek bir şifacı, daima açık sözlü, güler yüzlü, iyi niyetli ve olumludur.
Gerçek bir şifacı, iyi enerji yayar; şifa arayana kendini iyi hissettirir.
Şifacı olarak doğulmaz; şifacı olunur…
