“İbadet yerine , kitap okuyanlar cennete gidecektir.” Denilseydi dünya nasıl bir yer olurdu? Kesinlikle daha iyi bir yer olur muydu ?
Hemen herkes okur, düşünen, yorumlayan, bilen, algılayan , seven ve mutlu olan insanlar olmaz mıydı? Kimse kimseyi öldürmez, egolar küçülür savaşlar olmaz, sırf iki üç kişi istediği için savaşlar çıkmazdı.
Herkesin beş vakit elinde kitaplar olur. Dedikodu, kıskançlık insan kayırma olmaz, doğa katledilmezdi. Kapitalist düzen olmaz. İnsanlar kombi bir hayat yaşardı. Sırf birileri bizi yönetecek diye siyaset kavramı olmazdı. Din adamlarına gerek kalır mıydı ? Herkes sorumluluğu bilir, dünya daha iyi bir yer olurdu…
İnsanlar okudukça sevgi dilini , iyiliği bilecek maddiyata değil, maneviyata önem verilirdi. Belki de bilgiyi yaymak için bu kadar kitap yazılıp ağaçlar kesilmek zorunda kalmazdı…
Sırf birileri, birilerinden daha fazla zengin olacak diye birileri çok çalışıp, kıt kanat geçinmezdi. Ve herkes daha fazla çaba harcayıp dünya daha güzel bir yer olurdu.
