Başımıza gelen her şey bize bir şey öğretir.
Korkunç ya da üzücü gibi görünenler bile; her biri yaşam yolculuğumuzun yapıtaşlarını oluşturur.
Onları olduğu hâliyle kabul edin.
Hatırlayın; biz bu oyun alanına deneyim yaşayalım diye geldik, doğal olarak onların içinde olumsuz olanlar da olacak.
Hani ”çocuklar düşe kalkar büyür,” derler ya; onları da bu kadar doğal kabul edin.
Her durumu kabullenerek oynayın bu alanda.
Evet, onları kabule geçiş süreci kolay değildir ancak olanaksız da değildir.
Tam burada şunları sorun kendinize; korku, kaygı öfke, üzüntü, kaygı ya da suçluluk duyarak çözülebilmiş herhangi bir durum var mı?
Her birini ”bunlar bana neyi gösteriyor?” bilinciyle görüp çözerek yürüdüğünüz anda keyifli anların da en az onlar kadar fazla olduğunu görürsünüz.
Bardağın dolu tarafını gördüğünüz anda travmalarınız gittikçe azalır.
Çünkü odak değiştirmiş olursunuz.
Size bunu kolaylaştıran bir yol önereyim:
Derinliklerde çöreklenmiş sırlarınızı açığa, karanlıkta kalmış gizemli yanlarınızı da gün ışığına çıkarın.
Bedeninize uymayan giysilerden soyunun, maskelerinizi çıkarın; insanların karşısında ‘ruhen çırılçıplak’ kalın…
