İnsanlar önce kendilerine benzeyen çizgi roman karakterleri yarattı, sonra onları öyle bir hale getirdi ki her biri başka bir yaratığa dönüştü.
Şimdi de millet onlara benzemek için çaba gösteriyor; sanal dünyada çıktığımız yetmiyormuş gibi, gerçek dünyada da insanlıktan çıkmak üzereyiz.
Anime karakterlere benzeyen kızlar, erkekler görmekten öyle sıkıldım, doğal görünümlü insan görmeye o kadar hasretim ki anlatamam.
Geçen gün yüzüne yaptırdığı estetik ameliyatlar yetmiyormuş gibi, çenesini de sivriltmiş bir kadın gördüm; çenesinin rengi tutmamış, ten rengine uymamış olsa gerek, uzaktan bakınca çenesi Asur, Babil Krallarının sakal şekline bürünmüştü.
Böyle bir ucubeye dönüşmek için kaç para ödenir, bilmiyorum; bu işin sonu nereye varır, hele onu hiç bilmiyorum.
Eskiden kadın cinsi zarafeti temsil ederdi; erkeklerde yürek hoplatan bir cazibe yaratırdı. Şimdi şişme bebeklere benzeyen, her yeri kıvrım kıvrım kadınlar türedi; şahsen bunlar bende cinsel arzu dahi uyandırmıyor.
Dolgu ile şişirilip vajina dudaklarına benzetilmiş ağızları görünce içim kalkıyor; kadınlarda, biz erkekleri mıknatıs gibi çeken, içimizde arzu uyandıran o doğal dudakları arar oldum.
Hele o diş fırçası kılı yapıştırmışsın gibi duran kirpikler, sülük yapıştırmışsın gibi duran kaşlar yok mu onlar evlere şenlik; çirkinlik abidesi…
Böyle böyle cinsel dürtülerden uzaklaştırıp aseksüel insanlar mı yaratmaya çalışılıyorlar acaba diye düşünmeden edemiyorum.
Ey insanoğlu; uyan, silkin, kendine gel, kendine dön artık yoksa bu dünyadan göçüp gittiğinde, her nereye gidiyorsan artık, orada kimse tanımayacak seni…
Sadece görüntüler değil karakterler de anime oldu. İnsanlık 1.0 versiyonu diye anlatılan binlerce yıl öncesine ait kavramlar şimdinin İnsanlık 4.0 hatta 5.0 diye tanımlanan halinden çok daha ileri ve bilgeydi. Şimdikinin tek farkı var bir yerden bir yere hızlı gidip hızlı mesaj gönderebiliyor ve sınırsızca üreyebiliyor.