Kalplerimizde hazan rüzgârları eser… Ömrümüzün sonbaharındayız bizler. Yenilenmek için tüm yüklerimizden arınma vakti yine geldi. İçsel dönüşümün, bırakmanın ve yenilenmeye hazırlanmanın zamanı güz mevsimi.
Şimdi ruhunun derinliklerine, sessizce yolculuğa çıkma zamanı. Şimdi içsel bilgeliğini hatırlama zamanı. Seni ruhunun makamına davet eder yine güz mevsimi.
Ruhunda nicedir taşıdığın yüklerini bırakma zamanındasın. Dinle ruhunun fısıltısını kalbinin makamında. Sana sessizliğin koynunda, aradığın huzuru sunar sonbahar.
Sararan tüm yapraklar gibi bırak, sana hizmet etmeyen en derin duygularını. Ahenkle dans etsin yaşamda, dökülen yapraklar gibi ruhsal varlığın. Dışarıdaki kalabalıkların gürültüsünden uzaklaş. Ve dön kendine usulca. Zihnini meşgul eden, köhnemiş fikirlerinden arın bu mevsimde.
Her sonbahar eskimiş olanı terk etme zamanıdır. Fazlalıklarından arınarak, sadeleşme zamanıdır. Yüklerinden özgürleşerek, hafiflemenin huzurunu kucaklamaktır. Ruhuna hizmet etmeyen tüm hatıralarından uzaklaşmaktır. Eskimiş olanı bırakıp, kendine dönüş zamanıdır. Doğanın yalnızca mevsimsel bir döngüsü olmanın ötesinde… Ruhsal dönüşümün, özgürce bırakmanın ve yenilenmeye hazır olmanın zamanıdır.
Şimdi yavaşla ve dön kendine! Hangi duyguların artık sana hizmet etmemekte. Hangi sığ düşüncelerin, sınır koymakta hayallerine. Hangi alışkanlıklarının değişmesi gerekmekte… Daha iyi bir yaşamı kendine sunabilmen niyetiyle.
Hangi dünyevi kırgınlıkların, yara tutmuş kalbinde. Hangi rollerinin altında ezilmişsin nicedir. Ruhsal yolculuğunda daha hızlı yol alman için neleri bırakman gerekir. Güz mevsimi yüklerinden arınma ve bırakmanın fırsatını getirir kapına. Sen şefkatle, sana geleni kucakla…
Doğa ananın kendine dönüp yavaşlaması gibi… Sen de yavaşla hazan vakti. Dışarıdaki gürültüden uzaklaşıp, dön asıl yuvana. Ancak sessizliğin koynunda duyabilirsin ruhunun melodisini. Dışarıda sahnelenen oyunları izlemekten vazgeçip… Kendini gözlemlediğinde, hatırlarsın ruhunun kudretini. Güz mevsimi, içsel dönüşümün ve sessizliğin gücünü sunar ruhuna.
Şimdi yine hasat zamanı. Bu dünya tarlasına deneyimlerinle ektiklerini hasat etmelisin. Yaşam yolculuğunda tüm seçimlerinin seni getirdiği yerden… Ruhunun bilgeliğiyle ilerlemelisin. Emek vererek ektiklerinin tohumlarını, sevgiyle yeşertmelisin. Deneyimlerinin sana öğrettikleriyle, yolculuğunun hakkını vermelisin. Güz mevsimi, deneyimlerinle ektiklerinin hasadını toplama olanağını sunar sana.
Ruhunun karanlık gecesi yaklaşmakta. Çetin soğuğuyla yine kış kapıda. Yaşamına hizmet etmeyen her şeyi geride bırakma zamanın geldi. Seni yüksek bilinç seviyelerine taşıyacak olana kucak açıp, ruhsal dünyanı besleme zamanı. Başka bir baharın habercisi güz mevsimi, sana yenilenme olanağı tanır.
Ömrümüzün her evresi ayrı bir döngüye gebedir. Her bitiş yeni bir başlangıcın öncüsü. Yaprak dökümü yaşarız bazen de bu yolculukta. Karışır ruhumuz elbet bir gün sonsuzluğa. Her son, yeni bir başlangıcı doğurur aslında. Güz mevsimi, her bitişin ardından yeniden doğuşa teslimiyettir.
Şimdi biraz yavaşla…. Bırak ruhunu, sonbaharın hüzünlü kollarına. İzle güz renginde savrulan yaprakları. Hisset ruhunu besleyen toprağın kokusunu. Derin bir nefes alarak, yaşamın enerjisiyle doyur tüm hücrelerini. Sonra verdiğin her nefesle, köklen toprak ananın kudretiyle. Ruhuna güç versin bastığın toprağın ezeli bilgeliği.
Ve şimdi dön ruhunun makamına. Hazırlan sana hizmet etmeyenleri bırakmaya. Bu belki kalbini acıtan bir duygudur… Belki bakış açını sınırlayan bir düşünce… Belki de en derinde saklı korkuların kim bilir… Şimdi her birini bırak, hazan mevsiminin rüzgârlarına. Savrulsun güz yaprakları gibi toprağa. Ve asla tutunma! Bırak gitsin savrulan tüm yapraklar gibi her biri. Yaşama bıraktığın her nefesle, bırak tutunduklarını da beraberinde.
Özgürleş, ruhuna boş yere yüklendiklerinden. Çekil usulca içsel dünyana. Ve sadece izle… Toprak anaya karışan tüm yüklerini. Tıpkı savrulan güz yaprakları gibi…
Unutma! Cesaretle bıraktığın her şey, seni dönüşüm yolculuğuna davet eder. Yüklerinden özgürleştiğinde Sen… Yeni bir baharın meyvelerini toplarsın hakkınca. Yaşamın sana sunacaklarına güven. Ve bugün nelere sahip olduğunu bir kez daha hatırla. Ardından neleri bırakman gerektiğini de hatırla. Deneyimlerinin sana kazandırdıklarını ruhunun bilgeliğiyle onurlandır. Yaşamın ruhuna kattıklarına duyduğun şükranla, bu güz mevsiminin ardından… Sen nice baharları yine sevgiyle ve huzurla kucakla.
“Ruhunu Dinle, İyi Yaşa ve Sağlıklı Ol” isimli Spotify Podcast Kanalımı Takip Edebilirsin
