Birkaç gündür bu başlık altında düşünüyorum. Kafamın içerisinde sürekli kendi kendime konuştum. Yazdım, çizdim, sildim.
Hem yazacak çok şey vardı hem de insan adına yazacak hiçbir şey yoktu.
Kurban bilinci benim fikrimce insana ait olmayan ama insanların bilinçli olarak kullandığı bir terim. Bu yaşamda seçim hakkına sahip olan o bilince vakıf olan hiçbir insan kurban değildir. Seçimler insanın toplumda kendisini var etmeye çalışmanın bir yoludur sadece.
Bu yaşamda insan belirli bir yaşa geldikten sonra seçim haklarını kullanır. Yediğimiz yemekten tutun, çalıştığımız iş, yaptığımız çocuk sayısı, gittiğimiz yer, yürüdüğümüz yol, arkadaşlarımız, oturduğumuz ev, yaşadığımız yer, giysi tercihlerimiz, eşimiz, sevgilimiz her şey bizim seçimimiz.
Bir şeyler istediğimiz gibi gitmediğinde, tekrar tekrar yaşamımıza alakalı seçimlere sahip olmamıza rağmen, insan olarak kolayı seçeriz.
Bu seçim ve yaşananlar sonrasında, kendisini o olaydan ya da insanların yüzünden acı çektiği düşüncesine o kadar inandırır ki kurban bilincine girer ve ağlanıp, sızlanarak kendini acındırmaya başlar. Rolünü başarıyla oynar.
O artık ah ah, vah vahlarla toplumun acıyıp yardım etmeye çalıştığı bir kurbandır.
Ülke yanıyor, seçim şansı olmayan ağaçlar ve hayvanlar yanıyor, seçim şansı olmayan çocuklara tecavüz ediliyor, seçim şansı olmayan hayvanlara tecavüz ediliyor katlediliyor. İşte asıl kurban bilincinde olması gereken varlıklar onlar. Çünkü bu canlar hırsına yenik düşmüş, içinde sevgi, şefkat, adalet bulunmayan insanların kurbanlarıdır. Ve bana öyle geliyor ki bu insanların içindeki ruh bile bu bedenleri terk etmiş, sadece bedenleriyle hareket ediyorlar.
Bu dünya ve insanlık her gün zalimliğe, sefalete doğru yol alıyorsa, yaşadığın hayat cehenneme döndüyse kurban bilincinden çık ve geleceğin mutlu ve güvenilir olması için bir adım da sen at.
Unutma kurban değilsin, seçimlerinin sonucunu yaşıyorsun…
