Dünya bir sahnedir bütün insanlarda bir oyuncu”
“Shakespeare”
Peki biz bu sahnenin kaçıncı perdesinde ve oyunun hangi rolünü üstlendik.
Çevirip, çevirip ezbere oynağımız bölümlerden sıkılmadık mi?
Ya da repliklerimizi şaşırdığımız, ezberimizi bozan, üstümüzü altımıza çeviren rollerin karşısında hangimiz çekip gitmek istedik o pistlerden. Alkış mıydı tüm gayemiz, yoksa kaygımız mıydı alkışlar.
Göz yaşı döktüğümüz hangi kaptırılmış rolümüze sahip çıkıp göründüğümüz gibi olduk; Olamadığımız gibi görünmedik madem.
Kim rolünü buldu ve kendine ait biçti kimliğini ya da kimliğini rolüne göre belirledi.
Hadi kabul edelim. Hepimiz birer oyuncuyuz, senaryonun bilmediğimiz eller tarafından yazıldığı. Buna bilinen el Tanrı, evren diyelim ve bilinmeyen yan senaristler.
Oynamak mı şimdi hedef, oynadığınla oluşmak mı?
Yoksa yazanla anlaşıp orta yolu bulmak mı?
Biz oynuyoruz ve birileri bir yerde bizi izliyor.
Çoğu zaman yazan ve oynayan kişinin biz olduğunu unuttuğumuz bir oyunun içinde, seyirci modunda yaşıyoruz şu hayat denen garip şeyi.