Bir güç odağı mı yaratmak istiyorsun; insanları ışıklı bir hayale inandır ve karşılarına da engel olarak ortak bir düşman koy ya da daha da iyisi, insanları fena korkut ve onların kurtarıcısı gibi görün. Gerisi kendiliğinden gelir.
Bana sorarsan hiçbir hayalle baştan çıkma, hiçbir korkuya nefes veren olma; hiçbir engeli düşman sayma ve kendinden başka kurtarılacak kimse de görme. İşte bu, gücün tezahürüdür.
Bir güç odağını dağıtmak mı istiyorsun; hayallerine olan inançlarını kır ya da başka hayallerle kafalarını karıştır; düşmanı da yapabiliyorsan efendi, yapamıyorsan dost görünümlü efendi yap. Gerisi kendiliğinden gelir.
Bana sorarsan ne kırılacak bir inancın ne de karışacak bir aklın olsun; bildiğin deli ol; ne köle iste ne de efendi – ötekiyle uğraşma, kendinde olmakla ve kendine yetmekle ilgilen. İşte bu, gücün tezahürüdür.
Bir güç odağından faydalanmak mı istiyorsun; onları kendilerininkinden daha büyük bir hayale ucuz yollu ortak yap ve daha büyük bir düşman için kendine müttefik et. Gerisi kendiliğinden gelir.
Bana sorarsan koyun olma; onun bunun peşine takılma, bir kurtarıcıdan medet umma. Ne ezmeye güç iste ne de gücünden kaç, ezilmeyi sineye çek. Gücünü kullanmayı bil ve gerekmedikçe kullanmamayı seçecek kadar da büyük ol. İşte bu, gücün tezahürüdür.
