Sabahın seher vaktiydi, henüz güneş dağların ardından doğmamış, gece güne teslim olmamıştı.
Yürüyordum hiç bilmediğim bir kırlık alanda korkusuzca.
Sanki bir ses çağırıyordu fısıltı ile, his miydi?
Ses miydi ? Bilmiyorum.
İçgüdüsel olarak ilerliyordum karşıki dağa çıkan patika yola doğru.
Ve epey bir ilerledikten sonra, uçsuz bucaksız bir orman çıkıverdi karşıma.
Artık güneş de yüzünü gösteriyordu, her yeri muhteşem bir kızıllık kaplamaya başlamıştı.
Yüzümü çevirdim gökyüzüne, güneşe doğru bakınca gözlerim kamaştı.
Hızlıca ormana dalıverdim ve dağa doğru tırmanmaya başladım.
Çok dikti yamacı, bir noktaya gelince kan ter içinde durdum.
Daha da yukarı çıkmak mümkün değildi.
Birden çocuk oldum ve hayalin içine giriverdim.
O sırada kocaman bir kartal süzülüyordu gökyüzünde.
Ah dedim içimden al beni yanına ve dağın yamaçlarına çıkar.
O kadar içten ve masumca geçmişti ki bu istek içimden, derin bir iç çektim ve gözlerimi kapattım.
Birden bir serinlik, rüzgar hissettim tenimde, kanat sesleri duydum. Gözlerimi açınca kartalı karşımda görüverince çığlık atıverdim korkuyla.
Bal rengi gözleriyle sevgili kartal kardeş dostça gülümsüyordu.
İyice yanıma yaklaşıp eğildi ve kanatlarını açtı bin dercesine.
Hiç tereddüt etmeden atladım üstüne.
Havalanmaya başlayınca kalbim duracak gibiydi heyecandan. Yükseldikçe yükseldik, bulutlar elimi uzatsam tutacak kadar dibimdeydi.
Pamuk gibiydi hepsi, onlara dokunmak istedim ve el salladım.
İnanılmaz bir mutluluk kapladı kalbimi.
O anda kartal ile bütünleştim sanki.
Bir olmuştuk, uçuyordum.
Dağların en doruk noktalarına doğru uçtuk ve gölge bir yerde inişe geçtik dağın en yüksek yerinde.
Manzara muhteşemdi. Tüm kırlar, ormanlar, ağaçların, yeryüzünün üstündeydik.
Çok mutluyum diye bağırıyordum.
Kartal dibimdeydi sessizlikte konuşuyordu benimle.
Hissediyordum onu yüreğimde.
Teşekkür ettim. Gidiyorum ben dedi.
Güle güle dedim.
Nasılsa artık kanatlarım vardı kendim uçabilirdim yamaçlardan, aşağı inebilir, gökyüzünde süzülerek uçabilirdim.
Ve kartal canım uzaklaşınca ben de başka diyarlara doğru havalanmaya başlamıştım.
İlk rotam neresi olacaktı bakalım?
Bilinmezliğe doğru Aşk’la ilerliyorum.
Cesaretle, sevgiyle yolumuz açık.
Kartal İle Yolculuk
Kartal ile yolculuğunuz daim olsun. Ne hoş hissettiren bir yazı…Adeta okuyan da o güzel ucustan nasibini alır gibi…
Teşekkür ederim Sevgili Özlem Hanım. Sevgiler
Teşekkür ederim Sevgili Özlem Hanım.
Sevgiyle
Kanatların seni hep güzelliklere uçursun, karşına hep yi yürekli canlar çıksın.
Sevgili Sibel teşekkür ederim güel niyetlerine.
Öylede olsun.
Su damlası olup denize dönen, nefes olup gökyüzü olan öykülere dair olmuş. yol açık, yolculuk keyifli olsun her daim…
Teşekkür ederim Murat Bey
Yolumuz hep açık, yolculuk keyifli olsun
ne güzel bir niyet sağ olun.