Bugün özel bir gün. Bugün; bahar ekinoksu yani Nevruz (Nev (yeni), Ruz (gün)) , yani baharın ilk günü ve kışa vedadır. Zorlukların, çabalamanın, mücadelenin bitmesi ve yeni güzel güneşli günlerin başlangıcıdır. Yani gün ile gecenin eşitlendiği yani eril dişil bir’lendiği gün. Hz Ali’mizin doğum günü ve Hz Fatıma’mızla evlendiği gün hem de Hz Muhammed’in yerini Hz Ali’ye bıraktığı gündür. Yani Hz İnsan’a Hilafetin geçtiği gündür. Hakkın Adem’de Adem’in Hakta bir’lendiği sırlandığı gündür.
Ölmeden önce ölüşün ve yeniden doğuşun kutlandığı gündür. Bugün; yaradılışın, sevgi ve mutluluğun alevlendiği, yeşerip boy verdiği var olmak ve yok olmak illüzyonunun yıkıldığı, ölümün yaşamla kaynaştığı ve aşktan başka bir şeyin mümkün olmadığı gündür. Tıpkı kelebekler gibi nefs kozamızdan binbir güçlük ve sabır ile geçerek ruhumuzun gerçek ihtişamının ve güzelliklerinin artık irşad olması için coşkuyla evrendeki yerimizi aldığımız ve varlığımızın ve diğer tüm varlıkların varoluşun lezzetini aldığımız gündür. Aşksız ızdırap çeken ruhlarımızın, ilahi ile yeniden bağlanıp dirildiği gündür. Kurtuluş günüdür bugün. Rahmanın Rahim ile karıştığı, kainatı döllediği ve meyveye tuttuğu gündür.
Ve sabah haberlerinde Rockefeller’in öldüğü haberi, sanki temsili anlatmakta karanlığın bu yeni aydınlık günle geride kalmaya başladığını ama ancak yine her şeyin bir döngü olduğunu ve iyi, kötü, aydınlık, karanlık her şeyin aslında bir birine gebe olduğunu.
Peki nedir tüm bundan anlamamız gereken diye sordum kendime… Ne olmakta, neden olmakta, nasıl olmakta… Binlerce yıldır melek ile şeytan, Habil ile Kabil, Musa ve Firavun, Yezid ile Ali bir mücadelede neden ve kim nasıl kazanacak tüm bu olanlardan ruhun amacı ne?
Soruma hafta sonu Konya’da gittiğim Kelebek Bahçesi cevap verdi. Hak kendisini insanda yenilemekte ise her an ve her daim, insan ruhunun transformasyonu aslında Hakkın kendi transformasyonu olabilir mi? İnsan ruhu her an kelebekler gibi ölmeden önce ölerek taşıyor ve yeniden yaratıyor olabilir mi rabbi?
İnsanda kendini sırlayan Rab, insanın ruhunun geçirdiği bu dönüşümden kendini yeniden yeni den yaratıyor ve büyütüyor ve değiştiriyor olabilir mi?
Ölümsüz olduğunu bildiğimiz ruh aslında sadece transforme olan enerji ise Rabbin kendisi de bizimle beraber dönüşüyor olabilir mi? Ve her Bahar / Nevruz’da aslında kendi insanlığımızdan (tırtıl) içimizdeki Rabbi (kelebek) doğuruyor olabilir miyiz?
Kendi çirkinlik ve sonluluğumuz, acı-ihanet-taciz-terk edilme korkularımızdan razı-teslim-kavuşmuş-güvenli-neşe-haz ve coşku dolu varlık alanımıza doğmak için Rab ile Rabıtaya-bağlantıya geçip yeniden ancak yeni bir bilinçle içimizdeki rabbe sahip çıkarak doğabiliyor muyuz?
O olmadan yapamayacağımızı ve aslında ne içimizde ve ne dışımızda ondan başka bir şey olmadığını anlayabiliyor muyuz? Eğer öyleyse; Uyan artık kış uykundan ey insan!
