Son zamanlarda dostlarla sohbetlerimiz pandemi ve sonrasının getirileriyle değişen hayatların ardından toplumsal olarak yaşadığımız çöküşlerden yitip giden canlardan ortak hikayelerden nasiplenen şekillenen yaşamların içinde alan olmak. Ortak noktaları yakalıyoruz yakalamasına sohbetlerin içinde ancak bir zaman sonra şöyle bir şey geçiyor çabucak eskisi gibi olalım düzelsin geçsin gitsin eskisi gibi olalım eskisi gibi gezelim eskisi gibi yaşayalım vs vs gibi direnişler başlıyor.
Eskisi gibi bir adım dahi gelişmeden bildiğin hale tutunmak. Cancağızım Bitmiş sofrada oturmanın önemi olmadığı gibi halen orada durmanın anlamı ne? Neden direniyoruz gelene kabul önce pandemi sonra Şubat 2023 bizim miladımız oldu. Hem de öyle bir milat ki; ayılmayan utansın..
Kabul türlü sıkıntıların içinde bulduk kendimizi ülkece afetin yaralarını henüz sarmamışken seçimlerin içinde daldık okyanusun dalgaları ekonomik sıkıntıları ise hızlıca vuruyor kıyılara gittikçe büyüyen farklı insan gruplarına maruz kalmakta çabası..
Daha nasıl eskisi gibi diye başlayabiliriz ki? görmemiz gereken tutunmamız gereken çok daha başka dinamikler var hayatın içinde büyüyoruz. Olgunlaşmayalım mı? Artık eski dediğin şey yok. Daha iyiye daha ileriye odaklanalım, bu kolay olmayabilir, kabul… Baktığımız alanı değiştirmemiz gerekiyor. Sistem değişiyor, madde dünyasından çıkıp, birlik dünyasının getirisine bütünlüğünü görebilme yoluna çıkmak gerekiyor.
Aşağıdan yukarıya yükselmeye niyet elbette ki planlanacak bir durum değil. Bu; içten dışa kademe kademe yansıyacak bir olgu. Her şey değişiyor değişmek zorunda da yeniliğin getirdiklerini görmek zorundayız… Bunca yıl hatta ay da çok yol kat ettik. Birbirimize bağlı olduğumuzu, birlikten kuvvettin çoğaldığını gördük. Ayakta kalmanın nasıl bir sevda olduğunu, damarlarımızdaki her bir kan damlasında hissettik. Bir an geldi ki tutunduk dediğimiz ellerin boşta kaldığına şahitlik ettik… Olsun bunu da çözeriz.. Ancak aynı olmayacağız, aynı olursak sorun var demektir.
Soluduğumuz her nefesin öğretisini hayatımıza geçiremezsek, sınıfta kalırız cancağızım. Hayat; iki üç kıyafet alıp bolca tatil ile bir yerde yemekten ibaret değil. Bunun için gelmedik bu aleme. İnsanlığın son evresi, birlikte öğrenip, birlikte büyüyüp, geliştirip oluşturacaksak, var edeceksek, BİR olacaksak, yeni bir insanlığın, yeni bir dünyanın kapısı açılacak.
Bu eşiği geçmek için bile aynı olmamamız gerekiyor. Olursak; kurur gideriz, bilin istedim.. Eskide kalmayı seçtiysen ona da amenna diyorum.
Yeni olandan Merhaba
