Kadınım ben

Bu yaşamda başıma gelen en güzel şey kadın olmak

Kadın olmak, bahar sabahı gibi taze mis kokan, rüzgar gibi özgür, okyanus kadar derin, bir çiçek gibi kırılgan, bir ağaç gibi köklü ve güçlü

Kadınım benGözlerimde saklı yıldızlar la yürürüm sokaklarda, başım dik adımlarım sağlam, ruhumda ışık, yüreğimde aşk, çünkü her adımım kendi hikayemin cümlesidir. Rüzgar tenimi okşadığında geçmişin fısıltılarını duyarım, her yağmur damlasında ıslanan dudaklarımla geleceğe umutla fısıldarım.

Kadınım ben, hayatın içinde şiirim, kimi zaman güçlü bir mısra, kimi zaman narin bir dize, ama asla silinmeyecek bir izim.

Kadınım ben, kendine güvenen, kendi sesini keşfetmiş, onu korkusuzca dünyaya duyuran. Işığını koruyan, hayallerine sahip çıkan, başkalarının onayını almadan seven, sevmekten, sevilmekten korkmayan, karakterinden, yaşam biçiminden ödün vermeyen, en karanlık gecelerde bile kendi ışığıyla yolunu aydınlatan.

Kadınım ben, doyasıya kahkaha atan, özgürce şarkılar söyleyen, savaşırken de, severken de, düşerken de, yeniden doğan, yeniden ayağa kalkıp ben varım diyebilen
Kadınım ben. Aşkın tam tanımıyım. Aşk belkide en güzel suretim aşkın içinde saklıdır. Sevdiğimi tüm ruhumla seven, kendimi kaybetmeden, ışığımı karartma dan, varlığımı unutmadan, çünkü bilirim ki aşk ancak özgür bir kalpte yeşerir.

Kadınım ben, kendi dizelerimi, kendi hikayemi yazan
Işığını saklama, kendi şiirini yazmaya korkma, ağaç gibi köklen, fidan gibi filizlen, çiçek gibi aç, yeri geldiğinde, sessizce akan ırmak, yeri geldiğinde sert dalga ol, yeri geldiğinde fırtına, yeri geldiğinde meltem ol,

Parla, gül, ağla, sev, ama en önemlisi hiç kimse için değişme kendin ol çünkü kadınsın sen

Yazar

Benzer yazılar

1 Yorum

  1. Murat Tali - YY

    Sevgili Hatice, Kadın olmanın bu kadar derin, bu kadar zarif ve bu kadar gerçek anlattığın için teşekkür ederim. Her bir satır yüreğime dokundu. Ben, bir kadın değilim belki… ama içimdeki dişil olanı, hayatı taşıyan, besleyen, sarıp sarmalayan o ezeli özü her zaman büyük bir hayranlıkla izledim. Ve şimdi bu yazıyla bir kez daha anladım ki; kadın olmak, sadece yaşamı doğurmak değil, her gün yeniden ve yeniden kendini doğurmaktır. Kalemine, yüreğine, sezgine sonsuz saygıyla… Bu yazı, sadece okunmaz… yaşanır. Sessiz bir alkış gönderiyorum, içten ve derin bir yerden.

    Yanıt

Yanıt verin.

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir