Yangınlardan ve belalardan sıyrılarak geldim. Ne sen beni ben yaptın ne de ben seni sen yaptım.
Sen sensin çünkü oluş halin ve tüm ifadelerin böyle
Bende benim çünkü oluş ifadelerim ve tüm ifadelerim böyle.
Yenisi ya da eskisi ne fark eder ki hepsi ve her şey aynı bir gözde.
Pelikanların uçtuğu o sahil var hep aklımda. Ne kadar da sade ce ifadesizce gelirler ve yine aynı sadelikte ayrılırlar o kıyıdan. İşte dünyada bir kıyı bir süre için uğradığımız. Usulca ayrılacağımız…
Sırlar sadece bizde kalacak ve sırlar sadece bizde yankılanacak. Kimsenin ışığı kimsede kalmadı ve kalamaz. Sen kendi sırrını bulduğunda ona sahip çıkmayı bilip onu geliştirdiğinde işte o ışık ile bir ve bütün halde SIRrını büyüteceksin.
SIR SENsin. Sır sendeki en büyük gizem. SIR dünyadaki gizem. Damarlarında gezen KAN SIRlarımızdan bir tanesi.
Aldığın ve verdiğin her nefes senle bütünleşip senden ayrılan enerji parçası. Aynı o kıyıya uğrayıp ayrılan pelikanlar gibi.
Aynı dünyaya uğrayıp ayrılan insanlar gibi.
Sonsuz denizden beslendik hepimiz. Payımıza düşeni elde ettik öğrendik ve sindirdik içimizde.
Sonsuz gökyüzü sonsuz değil fakat bizler çok küçüktük bu derin mavi için.
O güçlü gökyüzüne karışmak ve ötesini görmek zamanı.
Sevgi ve ışık ile
