Şimdi hemencecik oturduğun yerden sessizce kalkıp gidip bir aynaya bak. Kafanda tasarladığın kadarıyla, dünyada yaşayan bilmem kaç milyar insan içinde göreceksin ki sen TEK’sin ve hiç bir benzerinde yok. Yine aynada kendine baktığında, düşündüğünde göreceksin ki milyarlarca göz o anda uyanıyor ve onlarında herkesin bulunduğu yerden hepside tıpkı senin gibi bakıyor her sabah senin yaşadığın bu dünyaya.
Acaba hiç aklından geçirdin mi? Farkına varabildin mi? Senin gözlerin gibi bakan gözlerin hiç olmadığını. Yine bu kadar insan ve insan suretleri var. O insan suretlerinin hepsinin ağızları, burunları ve senin gibi, kaşları, gözleri ve kirpikleri vardır. En önemlisi de hepsinin farklı ifade ve farklı bakışları vardır. O anda biraz daha derinlemesine düşündüğünde göreceksin ki hepsinin içinde sadece sen özelsin. Özel muhatap alınarak yaratılmışsın.
Sağda solda söylendiği gibi hiçte öyle ötelerde bir yerlerde, sen bir hata yaptığında hemen seni cezalandırmak için bekleyen bir zalim de yok. Aslında sen sevgiyle var edildin ve sen insan olmayı öğrenmek için deneyimliyorsun bu hayatı…
Belkide zaman zaman düşüşlerin ve kalkışların biraz acı verici olabilir. Birazda oluşan engeller seni yorabilir. Bütün bunlara ve yaşadığın koşullara rağmen, hiç unutmaman gereken tek şeyin ve belkide en önemli olan şeyin, sevildiğini asla unutmaman olmalıdır mutlaka. Hiçbir şekilde kesinlikle sevmekten ve güvenmekten de vazgeçmemelisin. Kendine yenildiğin yerde, yine elinden tutacak ve yolu gösterecek olan sadece sen olacaksın. Çünkü sadece var olan sensin ve sen seviliyorsun.
Sen içindeki ilahi ışığınla en yüce var olansın. Tuttuğun, dokunduğun, tattığın, kokladığın, gördüğün, duyduğun, dönüp dolaştığın ve de tanıdığın tüm varlıklar sensin. Hepsinden evrilerek geldin ve hepsi senin içindedir. Sen içindeki ışığınla o varlıkların renklerini görerek hepsini kendi öz varlığıyla tanımış olacaksın, onlarla ilgili bilgi edineceksin. O varlıkların tümünü sevgiyle kucaklayacaksın. Varoluşun hiçleştiğini ve ete kemiğe bürünerek, arı, duru olarak en yüce değersin. Yoksa kimse seni yaratarak başına da birilerini dikerek sorgulayıp sonunda ne olman gerektiğine kendisini de tatmin etmek için karar verecek başkaca da bir merci yok.
Yunus’un dediği “Bir ben var bende içeru” ve Hallac’ın dediği “En-El Hak” gibi…
