Dua ya da niyetler, adına her ne derseniz deyin, kendiniz için ederseniz tutar, o da siz onlara hazır olup, hak ettiğinizde…
Başkaları için bir şey dileyemezsiniz; bu bir anlamda hadsizliktir çünkü ‘her koyun kendi bacağından asılır’.
Gelişme denen şey de öyledir; bireyden topluma doğru ilerleyen bir süreçtir. Öyle olmak zorundadır çünkü kişi kendini kurtarmadan başkasını kurtaramaz.
Burada bencil olun, her şeyi kendinize yontun, kimseye yardım etmeyin falan demiyorum elbette, anlayan anladı; haddinizin sınırını bilin, ve bireyselliğinizi öne çıkarın diyorum. Sonra isterseniz toplum için çalışırsınız.
Uçak kalkmadan önce uçağın içinde yapılan şu duyuruyu hatırlayın; ”kabin basıncı düştüğünde oksijen maskesini önce kendinize, sonra çocuğunuza takın,” denir. Sizce dünyanın her ülkesinde ve her uçuştan önce söylendiğine göre bu cümle ne anlama geliyor? Bu uyarı başta bazı insanlara ters gelebilir ancak doğrudur; önce kendini garantiye almalıdır ki insan başkalarına yardımı dokunabilsin, öyle değil mi?
Bu söylemi günümüze uyarlarsak; virüs gitsin diye dua etmek yerine “kendimi nasıl korurum, bağışıklık sistemimi nasıl güçlü tutarım?” diye sorun.
Zaten oradaki asıl niyet başkadır ve bilinçsizce virüs gitsin niyetinin arkasına saklanmıştır yani aslında insanlar virüsten mirüsten değil ölümden korkar; dolayısıyla böyle bir dua ya da niyet tutmaz.
Biz dünyayı şaşırtacak kadar gözükara ve ne yazık ki bir o kadar da bilinçsiz ve cahil bir milletiz; ilmimiz henüz böyle durumları atlatmaya yetmiyor. Yıllar önce yayınlanan bir haber programdaki senaryoda, “AIDS’liyim,” diye uyaran sözde hayat kadınına (aslında muhabir) yolda ona duran adamın, tongaya düşürüldüğü bilmeden “atın ölümü arpadan olsun,” demesini ne çabuk unuttunuz?
Sözün özü ve başka bir deyişle; kendinizi unutup ıskalar ve başkasını ön plana koyarsanız işleyen düzeni bozmuş olursunuz çünkü kimin ne olacağına karar vermek sizin değil başka bir mercinin işidir ki bu aynı zamanda O’nun işine burnunu sokmak demektir…
