Zar zor bulduğun işte seni üç kuruş maaşa köle gibi çalıştıran sisteme kapitalizm denir…
Sen sadece çalışansındır ancak işin sahibi gibi çalışırsın; buna da aidiyet dersin, kendini oraya ait zannedersin çünkü kafana bu bilgi kazınmıştır…
Oysa sen yok pahasına satın alınmışsındır da haberin yoktur…
Derken çark dönmeye, seni yavaş yavaş öğütmeye başlar…
Sana hedefler verilir ve sen onları gerçekleştirmek için geceni gündüzüne katarak çalışırsın; kendini paralarsın…
Bir süre sonra bedenin bu yoğun tempoya dayanamaz; aşırı baskı yüzünden hasta olursun…
Kalp damar, tansiyon, şeker rahatsızlıkları böyle başlar; kazandığın paraları onları iyileştirmek için harcarsın…
Bu sürecin sonunda bir hiç olarak ölür gidersin…
Giderken de hayatından memnun ve huzurlu olarak değil sisteme yenilmiş, teslim olmuş ve istediği hayatı yaşayamamış biri olarak, kırgın, bezgin, bitkin bir şekilde gidersin…
İşte dostum, kapitalizm denen amansız illet budur…
Ve sen, şu anda yazdıklarımı okuyan arkadaşım, konuya uyanmıyor musun; hayatını nasıl harcayıp perişan ettiğinin farkında değil misin?
Artık uyanma zamanın gelmedi mi; bu kabus gördüren uykuyu daha ne kadar sürdüreceksin?
