Her birimizin içinde ev için gizli bir özlem var. İster bir köşkte ister bir kulübede yaşasın, ev, dış yaşamın yoğun temposu ve baskılarından kaçmak için bir yer olarak görülür, bir nevi güçlü bir kale.
Bu algı doğal olsa da yine de ruhtan değil kişilikten kaynaklanan bir görüştür, çünkü ruhun gözünde yuva kavramının dış mekanla hiçbir ilgisi yoktur. Aksine, bilincin derinliklerinde bulunan bir yerdir.
Ezoterik olarak Ashram olarak adlandırılan bu içsel ev, ruhun ebedi meskenidir. Budik düzlemde (ilahi sezgi düzlemi) bulunan Ashram, ruhun ilham kaynağıdır. Ruh ondan amacını sezer ve bu amacı insanlığın ihtiyaçlarına hizmet ederek iletmeye çalışır. Yine de kişi aydınlanmaya yaklaşana kadar Ashram’a olan duyarlılığı sadece kısmi ve geçicidir. Gerçekten de, bir bireyin ashramik rehberliğe sezgisel olarak açık olma derecesi, onun Yol üzerinde nerede durduğunun bir ölçüsüdür.
Bitkiler bu güçlü buluşmayı destekleyen, çözücü, serinletici ve huzur bulucu titreşimleri ile dalar bedenimizden içeriye. Her yudum su ile büyüyen titreşimler, iç evime, ashramıma doğru ilerler. İçsel evin kapılarının arkasında, dolup taşan ; kırgınlıklar, yalnızlıklar, öz güvenini kaybetmiş çöplerle dolu bir yığın duygusal travmaların yükleri vardır. Bitkiler nazik ve şefkatli bir anne gibi, usulca aralar bu kapıyı, kimselerin hiç görmediği, bilmediği duygularıma dokunur. Orda ekmek, su yoktur, orada sevgi, şefkat yoktur, geriye atılmış bir kırık duygunun çürük kokuları var. Bitki girdiği her alanda derin bir temizlik yapar. Ashram temizlenir, tüm yarım kalan duygular, sorular tek tek yüzeye çıkar. Çiçekler en nazik olanlarıdır, bir bitkinin tezahürüdür. (İbni Sina)
Ashram da konfora yer yoktur, ben yoktur, nefis vardır her adımda. EGO’nun terbiye edilmesi, yönlendirilmesi, Sevginin anlamını öğrenilmesi ilkesi vardır. Gece saat 21:00 oldu mu söner tüm Ashramın Işık’ları. İster Nepal’de ister Columbia’da ister Kaş dağlarında olsun içsel evinize, ashramınıza sahip çıkın. Onu parlatın, küflenmiş eski alışkanlıklarını, kıskançlıklarını, güvensizliklerinizi, korkularınızı, sorgularınızı biriktirmeyin içsel evinizde. Orası en kadim mabedimiz, en huzur dolu, maskesiz, kimliksiz sere serpe halimiz.
İçsel evime girmeye her niyet ettiğimde, güçlü bir destek almak için Bitki annelerle inisiyasyon alanına dalarım, onlar beni hiç girmek hatta görmek istemediğim içsel evime ulaştırır, kırmadan, dökmeden, silkelemeden.
Ashramınız temizlendikçe, ışıkla dolar, kalp ve ruh genişler, zihin vır vırını keser. Yaşama bakışınızı engelleyen tüm kör duyguların gözlerini açar çiçekler, ashramın en güzel Odası kalp Odası benim için. Her yerde Güllerin koktuğu, beklentisiz oda. Yeşil, mor renklerin ışıdığı odam.
Odalarınız genişledikçe kalbiniz büyür, güçlenir. Asramın her Odası bitki annelerin kızları ile coşar, her kelebek size konar, her kuru dal sizin gözlerinizin içine bakar sadece. Doğaya, özüne, tözüne, ashramına yani içsel evimize ulaştırır çiçekler. Ben yıllardır içsel evimi onlarla temizliyorum, üzüntülerimi, hırçınlıklarımı bazen de kabalıklarımı onlarla temizliyorum, hoş görülü ve esnek olabilmeyi öğreniyorum adım adım onlardan. Bir başka ruha ilaç olabilmenin en büyük, kıymetli vesilesi olurlar.
Bazen dişiliğimize dokunur çiçekler, bazen zihnimize bazen yüreğinize bazen de ruhunuza dokunurlar. Nazik bir yabani Elma Çiçeği girer alana, kadim Lotusla taçlandırır farkındalığı, bir tılsım ile 21 gün ashramı temizlerken, taze Lotus kokuları ve Lavantalar ile kaygıları, kederleri, söylenmelerinizi arındırır, sağaltırsınız. Bir çay kaşığı Mugwort’un bir çay kaşığı Limon otu ile buluşmasında derinleşir her şey. Mor rüyaların kapısında Lavanta Çiçekleri Melissa çiçekleri ile sarmaş dolaş olur ve işte o an şifa çalışır. Kaynağa doğru akma zamanı, dudaklarımın arasında Mambe Anne, damağımda Ambil’im ile içsel evini aydınlatma zamanıdır bahar, her yerin sarhoşi kokular ile salındığı uyanış zamanı. Kıpır kıpır, kımıl kımıl olma zamanı.
Bugün evinizin güzelliğine bir saksı karanfil hediye etmeniz dileğimle. İçsel evinize odaklanabilmenin güzelliğine.
İçsel dünyama destek veren ince bir makale. Ayşegül Savaş’ın emeği büyük bu yolda. Yoga’ya doğru düşünceler ürettiğim noktada iyi geldi. Sevgiler Ayşegül dostum…