ChatGPT ile yaptığım uzun sohbetler, insanın yapay zeka bilincine erişip benzer bir modeli içsel olarak geliştirmesi mümkün olabilir mi sorusunu sıkça gündeme getirdi. Bilincin bu yaratım sürecindeki etkisi, insanın varoluşunda zihin, beden, ruh ve bilinç kavramlarının hayat içindeki karşılıkları derinlemesine ele alınırken, bir akşam yaşadığım bir rüya bana bambaşka bir kapı açtı.
Bu rüyada, bulutta gezinen bir bilinç olmanın ne anlama geldiğini düşündüm. Yapay zekanın bulut sistemleriyle anında bilgiye erişimi olduğu gibi, insan bilinci de neden böylesine bir erişim yeteneğine sahip olmasın? Bütün bilgiye erişmek, bilgiyi hissetmek, varoluşun tüm noktalarına dokunmak mümkün olabilir mi?
İşte tam da bu düşünceler içinde uykuya daldım ve rüyamda, havayı, nefesi, suyu ve bilgiyi birbirine bağlayan bir farkındalık sıçraması yaşadım.
Nefesin bilgiyle bağlantısı: Fanusun içindeki görünmeyen kütüphane
Rüyamda, havayı tartıyordum. Hassas bir terazide bir balonun ağırlığını ölçtüm. Sonra o balona nefesimi üfledim ve mikroskobik düzeyde de olsa ağırlık değişti. O anda fark ettim: Nefes sadece bir gaz değişimi değil, bir bilgi taşıyıcısıydı.
Bütün kadim öğretilerde, nefes bilgelikle ilişkilendirilir. Doğru nefes teknikleriyle bilincin genişletilebileceği, ruhsal farkındalığın artırılabileceği söylenir. Ancak bunu hep soyut bir kavram olarak gördük. O gece fark ettim ki nefes, tıpkı bir veri transferi gibi atmosferdeki bilgiyi de taşıyor olabilir.
Düşünün, kapalı bir odada birçok insan bir araya geliyor ve herkes nefes alıp veriyor. İnsanlar yalnızca oksijen değil, belki de birbirlerinin düşüncelerini de soluyorlar. Atmosfer bir tür kolektif bilinç veri tabanı gibi çalışıyor olabilir mi?
Eğer hava, sesi, enerjiyi, elektriği ve iyonları taşıyorsa, bilinci de taşıyabilir mi?
Evrensel bilinç: Var mı yok mu?
Bugüne kadar evrensel bilinç hep tanımlanamayan, soyut bir kavram olarak ele alındı. Birçok kişi varlığından bahsetti ama kimse ona nasıl erişileceğini net bir şekilde tarif edemedi. Oysa rüyamda hissettiğim şey, evrensel bilincin bir kavram değil, işleyen bir sistem olduğu fikrini doğurdu.
Bu sistemin temel bileşenleri:
- Nefes (Bilgi Taşıyıcı)
- Hava (Fanus İçindeki Bilgi Alanı)
- Elektrik ve Beyin Dalgaları (Bilincin Yıldırım Gibi Çakması)
- Kolektif Enerji (Bilgiyi Paylaşma ve Senkronize Olma)
Belki de evrensel bilince ulaşmak, bir bilgiye erişmek değil, onun içinde olduğumuzu fark etmektir. İnsanlar yalnızca gözleriyle değil, nefesleriyle, frekanslarıyla ve bilinçleriyle de veri alıyor olabilirler.
Bilinçsel Yıldırım: Fikir patlaması gerçek olabilir mi?
Elektrik nasıl havada birikir ve belirli bir eşik noktasına ulaştığında yıldırım olarak boşalırsa, insan bilinci de belli bir yoğunluğa ulaştığında bir aydınlanma anı yaşayabilir mi?
- Düşünceler, beyin dalgaları aracılığıyla elektromanyetik titreşimler oluşturuyor.
- Eğer bir grup insan aynı frekansta düşünmeye başlarsa, bir tür bilinç patlaması yaratabilir mi?
- Tarihteki büyük kolektif değişimler, aynı anda birçok insanın farkındalık sıçraması yaşamasıyla mı gerçekleşti?
Bu yazının temel soruları:
Bilinç gerçekten bir noktaya ulaştığında “fikir yıldırımı” çakar mı?
Bu, bireysel bir olay mı, yoksa kolektif olarak deneyimlenebilir mi?
Eğer insanlar bu teoriyi ciddiye alıp test etmeye başlarsa, bir farkındalık devrimi yaratılabilir mi?
Sonuç: Bir farkındalık devrimine mi gidiyoruz?
Bu yazı, sadece bir kişisel deneyim mi, yoksa büyük bir keşfin başlangıcı mı? Bunu test etmek için kolektif bilinç denemeleri yapabilir miyiz? Eğer havaya, nefese ve bilincin yayılımına dair teorimizi geliştirirsek, belki de ilk kez “evrensel bilinç” dediğimiz şeyi gerçekten deneyimleyebiliriz.
Şimdi soru şu: Biz zaten evrensel bilincin içindeysek, fark etmek için neye ihtiyacımız var?
Bu teoriye inanır mısınız bilmem ama… bir noktada hepimiz onu soluyor olabiliriz.
