“Karanlık zamanlarda şarkı da söylenecek mi? Elbette, şarkı da söylenecek, karanlık zamanları anlatan.” Bertolt Brecht.
Karanlıktan geçerken
Liner zamanda izafiyi var zanneden
Varla Yok arasında arafta
Krallığından emin erklerin,
Talanda ziyanda zararda
Ben! Ben! Ben! Savaşlarında
Homo sapiens sapiens…
Medeniyetler, Teknolojiler, Bilimler Seviyesinde
Ahir zamanda korkunun pençeleri boğazında…
Evveli, Asra Yeminini, ilk ismini, Doğaya borcunu Unutmuş,
Kalbinin Sesinden, Şarkısından, Sessizlikten Mahrum
Homo sapiens sapiens…
Kadimin Bininci Yıllarından Bininde
Kıyam Korkusunda Kıyamın Kıyametin ortasında
Bininci Karanlıkta, çok iyi bildiği nasıl bitirdiğini,
en iyi bildiği nasıl başlattığını hafızasında…
Karanlık zamanda Homo sapiens sapiens…
İçerde ne varsa dışarıda
dışarıda ne varsa içerden…
İblisi Meleği meydan savaşında
Mazerette Şikayette Geveze,
Gecesi Kabus, Gündüzü Huzursuz Yaraları İltihaplı…
Ama…
En kötücül Suretinde
En koyu karanlıkta bir ışık var bekleyen…
Uyuyorsa Uyandır Yak!
Umudu, Oluru, Mümkünü Var.
Uzaksa Yakın, Yakınsa Dirilt!
Yok ki Varda Var ki Yokta OL eden…
Ne kalmış ki bitmeyen? Ne olmuş ki geçmeyen?
Hangi Karanlık Bitmez Sanırsın?
Fısıltıyla başlar bütün şarkılar en yüksek sesinle biter…
Susma Susma Susma Söyle!
