İyilerde bir gün kazanır, gün gelir devran döner ve zıtlıklar tekamül için gereklidir sözleri benim için her zaman züğürt tesellisi sözler olmuştur. Kötü olmadan iyiyi anlamak mümkün değil sözü, kötünün kötülüğünü meşru kılmaktan başka bir işe yaramıyor.
Aslına bakarsanız tarihin tüm yazılı metinlerini inceleyin kötü diye tabir edilen karakterlerin hepsi gayet güzel ve uzun ömürler yaşamıştır. En basit örneğini 1980 sonrası yaşadık, o dönemin en kötü diye nitelendirilen karakterleri kendi vicdan muhasebelerinde en iyiyi yaptıklarını düşündükleri için acı çekmemiş ve çok güzel hayatlar yaşamışlardır. Kötünün tanrısı’ndan belasını bulması gibi bir sonuçta beklemek ahmaklık olur çünkü tanrı bu tarz şeyler ile uğraşmıyor. Eğer uğraşıyor olsaydı binlerce yıldır birilerinin egosu tatmin edilecek diye yapılan milyonlarca savaşta ölen milyarlarca insanın uğradığı haksızlığa müdahale ederdi.
Dünyayı da bir sınav yeri olarak görme fikrini de gömün bir yerlere. Evet bir sınav yeri ama öyle hayal ettiğiniz gibi değil bence. Tam tersine sorumluluk almak ile ilgili bu sınavlar. Yaşanan şeyleri havale edip, masrafları da çocuklarına yazmak ile bu sınavlar da geçilmiyor ne yazık ki…
Bu arada iyi ve kötü tanımı da insanın içinde yer alan erdem ve onur ile de bağlantılı. Menfaatleri doğrultusunda haksızlığa çanak tutan, sadece ideolojik olarak bağlandığı bir fikrin yanlış olduğunu görüp bunu sorgulamadan es geçip yine aynı bahane ile kendisini oraya ait hisseden insan, ne yazık ki kendi tarihi boyunca katilleri kahramanlaştırıp yüceltmeyi de kendisine vazife bilmiştir.
Uzun zamandır toplumun farklı düşüncelerine sahip insan topluluklarını izliyorum. Amacı haddini aşan çok sayıda düşünce ve tepki ile yaşıyor herkes. Birine katil olan kişi diğeri için kahraman haline dönüşüyor -ki bütün inançların özü de öldürmeyeceksin üzerine kuruludur- hatta dönüşmekle de kalmıyor, tüm topluma bu bilinç zekrediliyor. O saatten sonra iyi ya da kötü değil, bizden ve sizden kavramları öne çıkmaya başlıyor. Kötü ama bizden, katil ama bizden, hırsız ama bizden -Robin Hood gibi bir hırsız karakteri bile kahraman olarak yansıtılıyor- söz dizimleri bugün ahlaki kirlenmişliği de bu topluma empoze ediyor.
Şimdi dönüp tarihe (Arjantin, tüm Afrika kıtası, Ortadoğu, Bosna Hersek vb…) baktığınızda hangi kötü karakter kötülüğü yaparken tanrısı tarafından cezalandırılmış? Hangi kötü karakter çocukları katlederken elleri kopmuş, hangi kötü karakter kız çocuklarına taciz ederken taş kesilmiş… Yok değil mi? Bence de yok, bu yüzden kimse bana kötü iyiyi bulmamız için var, zıtlık dünyası tekamül için gerekli demesin. Bırakın artık binlerce yılın ezik ve kahraman bekleyen yoksul edebiyatını, sorumluluğunuzu alın da düzeltin çocuklarınıza bırakacağınız şu dünyayı…
