Şifalandırıcı davul çemberleri

Üzerine elle veya başka bir cisimle vurularak, çalkalayarak, sürtülerek veya ovularak ses elde edilen her obje “vurmalı çalgı”dır. Dünyanın farklı coğrafyalarında yaşayan yerli halklar binlerce yıldır vurmalı çalgıların eşliğinde grup törenleri ve şifa çalışmaları yaparlar. Bu son yüzyılda dünyada yeniden yüksek ilgi uyandı davula, ya da genel ifadesiyle perküsyona. Hatta 60’lı, 70’li yılların gençlik orkestralarında en tanınan isimler davulcular oldu. Geçen yılın çok ses getiren filmi “Whiplash”, belki bu anlamda da özel bir örnekti. Son birkaç yıldır çeşitli ülkelerde, birlikte çalışmalar yapan “davul grupları” oluşuyor; ilginçtir ki, bu oluşumlara “Drum Circles” deniyor, sadece “jam” ve ritmik ses çalışmaları yapsalar da…

Şamanik “davul çemberleri”, kadim halkların ortak niyetlerini dile getirmede seçtikleri ve ayrıca şifa teknikleri arasında yer alan bir adettir. Benzer inançtaki halkın bir araya gelerek ortak bir amacın gerçekleşmesine niyet ettikleri toplantılarına verilen addır. Tek başına çalınan davulun gücü bile oldukça yüksekken, çok sayıda kişinin birlikte davul çalışında bu güç birleşir, katlanarak artar.

Şamanik “davul çemberleri”, bireysel enerjileri biraraya toplar, birleştirir, bütünleştirir, konsolide bir güç seviyesine yükseltir. Özellikle senkronize davul çalış en etkili ritüellerdendir. Çember’e katılanlar sırasıyla ritim ve tempo belirleyici sorumluluğu alarak, grup şefliğini üstlenir ve sonra bir diğerine devrederler. Ya da Şaman’ın veya bir Seremoni Master’ının sorumluluğuyla sürdürülür.

Şifalandırıcı ‘Davul Çemberi’ni bir ritüel olarak anlatmak isterim…

1: Çember şeklinde toplanılır

Yani basit ifadesiyle katılımcılar halka biçiminde toplanırlar. Çember oluşturmak, bir enerji kompozisyonu oluşturur. Bu kompozisyonun dokusu odaklanmayı arttırır ve davul sesleriyle oluşan gücü yükseltir.

2: Mekân arındırılır

Çember oluşturulduktan sonra o alan ve tüm katılımcılar tütsülenir. Tütsü, zihni ve ortamı temizler; hem bireyleri, hem de ortamı spritüel ya da içsel bir çalışmaya hazır hale getirir. Geçen ayki yazımda ifade edildiği şekliyle, tütsü dumanının kutsal anlamı durağan ya da istenmeyen enerijleri uzaklaştırmak ve enerji kanallarını açmaktır. Adaçayı, sedir, ya da herhangi bir kuru ot, kendi özel kabında yakıldıktan sonra alevi söndürülür. Ellerle ya da tüylerle bu tütsünün dumanı kalbe, boğaza ve yüze doğru savrulur. Böylelikle bedenin, zihnin ve canın (ruh) arındırılması amaçlanır. Sonrasında her katılımcının davulu geçirilir tütsünün dumanı içerisinden. Davulcular ve davullar tütsülendikten sonra tütsü kabı elden ele çemberi dolaşır. En sonunda da bu arındırmayı mümkün kılan bitkiye, bedenini bu amaçla yaktığımız için teşekkür edilir.

3:Yönlere Seslenilir

Tütsüleme sonrasında dünyanın dört yönünü koruyan ve kollayan kozmik güçlere seslenerek bu çembere davet niyeti ifade edilir. Dört yöne sesleniş, kadim şaman ritüelidir ve dünyanın her yerindeki tüm şaman toplumlarda uygulanır; yaradılışın güçleri onurlandırılır ve onlarla ilişkileri ‘açma’ amacını taşır. Çemberin sorumluluğunu alan kişi, dört yönün selamlanmasında grubu yönlendirecektir. Herkes ayaktadır, çemberi bozmadan sırasıyla her yöne saat yönünde birlikte döneceklerdir – önce Doğu’ya, sonra Güney’e, Batı’ya ve Kuzey’e… En sonunda da sevgi ve saygı ifadesi olarak (ya da beşinci ve altıncı yönler olarak) eller kaldırılarak yukarıya Güneş’e (Yaradanın eril veçhesine) ve yere diz çökerek Toprak Ana’ya (Yaradanın dişil veçhesine) yönelinir. Bu son iki sesleniş, önemli ve kutsal bir davettir.

4: Niyet dile getirilir

Dört Yön’ün güçleri çağrıldıktan sonra, grubun toplu niyetinin evrene duyurulması önem taşır — bu “davul çemberi” ile neyin arzulanmakta, neyin başarılmasına niyet edilmekte olduğu baştan tespit edilmiştir. Niyet şamanik olarak çok değerlibir kavramdır; bir “karar”dır. Niyet, dikkatimizi odaklamak, odaklanmış dikkati kalpten desteklemektir. Kalpten desteğini alan, dağılmadan odaklanmış dikkat ile etkileyebiliriz bizi saran dünyayı.

5: “Dua” çalışı

Bu aşama, ilk toplu çalış turudur ve duanın/niyetin dile getiriliş safhasıdır. Tüm katılımcıların dikkatlerini grubun ortak niyetine odaklaması gerekir. Şaman’ın ya da Seremoni Master’ının sorumluluğu, tempoyu belirlemektir. Davullar sürekli, kesintisiz, tekdüze, metronom-benzeri bir ritm ile çalınır. Saniyede üç vuruşlu ritm en yaygın ve etkili olandır. ‘Kartal-temposu’ diye adlandırılan bu hızlı çalış, içsel enerjileri harekete geçirecektir. Duyumsanan hislere izin verilecek olursa kişiyi beraberinde taşıyacak olan ritim, kartal-temposu ritmidir. Doğayla uyumlu bu tempo, niyetleri, duaları ve bilinci, fiziksel gerçeklikler dünyamızı sarmalayıp içine alan kozmik âleme iletecektir.

6: Birlik / Kozmik âhenk çalışı

Dua çalışını takiben bir noktada, çemberi yönlendiren kişiye ve seremonin özelliğine bağlı olarak Şaman bir ses arayışına çıkar. Tokmağı davulun üzerinde çeşitli noktalara vurarak grubun enerjisi ve niyetiyle uyumlu olduğunu hissettiği yere kadar denemelerini sürdürür. O nokta, davulun mırıldanmaya ve şarkısını söylemeye başladığı noktadır ve özel sesi duymalıdır herkes. Herkes çalışa o andan itibaren katılır, tüm vuruşlar bir rezonansa girer, adeta tüm davullar birlikte aynı şarkıyı söyler gibidir. Bu âhenk birliği oluştuğu andan itibaren deneyimlenen duyguları tanımlamak zordur. Çemberin her ferdi kozmik âlemle bağlanmış olduğunu duyumsar. Çemberi yöneten, bu enerjiyi olabildiğince uzun süre canlı tutmaya gayret eder. Bu “doruk” fazı yavaşça azalır ve sonuna doğru herkes yeniden kendi temposunda çalmaya başlar. Bu noktada Şaman, gök gürültüsü kadar güçlü dört vuruş ile şifalandırma turuna geçileceğini ifade eder.

7: Şifa çalışı

Grubun niyetini akıldan çıkartmadan “şifalandırıcı” ve ikinci ‘ortak çalış’ safhasına geçilir. Bu kez (lab-dab, lab-dab) kalp atış ritmi ile çalınır; tedüze biçimde, saniyede iki vuruştur. Bu manyetik nabız, gücü kozmik âlemden “davul çemberi”ne çekecektir. Katılımcılar zihinlerini herşeyden ve tamemen uzaklaştırır. Ulaşılmak istenen arzuya, duaya, niyete bütüncül olarak odaklanılır. Gözler kapatılarak, davul sesine odaklanılarak şifanın davullarla gelmesi niyeti gerçekleşecektir.

Davullar evrendeki enerjiyi, Toprak Ana’nın kozmik ağının ipliklerinden oluşarak spiral biçimde yükselen çok güçlü bir vorteks şekline dönüştürecektir. Bu vorteksin güçlü enerjisini herkes hissettikten sonra, yavaşça azaldığı noktada, Şaman gök gürültüsü gibi güçlü dört vuruşla bu şifalandırıcı turu bitirir.

8: Şükran dile getirilir

Sonuncu tura, ya da “şükran” toplu çalışına, tekdüze ve ‘kartal-temposu’nda vuruş ile başlanır. Saniyede üç vuruşluk bu ritim bir ile beş dakika arasında topluca çalınır. Katılımcıların, evrene yolladıkları dileklerinin karşılanmış ve bugünkü niyetlerin de (kozmik kuantum anda) karşılanmakta olduğuna şükür çalışıdır.

9: Çemberin kapanışı

Şaman ya da Seremoni Master’ı çevrede bir süre yankılanacak özel bir güçle davula dört kez vurarak toplu çalış seremonisinin bitişini haber verir.

‘Davul Çemberi’ni bu kez saatin aksi yönünde dönerek bitirmek gerekir. Dünyanın her yönündeki koruyucu ve kollayıcı kozmik ruhlara bu seremoniye katılmış olmaları ve destekleri için teşekkür ederek bitirmek çok önemlidir. Saatin aksi yönünde hareket, kutsal odaklanma zamanının sona ermiş olduğuna işaret eder. Enerji vorteksini kapatacaktır.

Yazarımız Nilgün Arıt’a ait Şamanizm üzerine yazılmış kitaplar…